BİLİM TARİHİ

KARANLIK ÇAĞDAN ÇIKIŞ

Rönesans,batı Avrupalıların antik donemi gözlerinde buyutmeyi bırakıp

Uygarlığa ve topluma Yunanlılar ve

Romalılar kadar

Kendilerinin de katkı yapabileceklerini

Fark ettikleri dönem oldu.

Modern gözle baktığımızda şaşırdigimiz

Şey bunun olmasi değil,

İnsanların aşağılık komplekslerinden

Kurtulmalarinin bu kadar uzun sürmüş

Olmasıdır.

Bu boşluğun nedenlerinin ayrıntılı

Bir değerlendirmesi

Kitabımız kapsamını aşar.

Ancak Akdeniz Bölgesi karanlık çağ

(Kabaca MS 400 ile 900 yılları arasi) ve

Hatta ortaçağ insanlarının

Kendilerini neden böyle hissettiklerine

Dair bir fikir edinilebilir.

Bugün bile görenleri korkuyla karışık

Bir saygıyla sürükleyen

Romadaki Pantheon ve colleseum

Gibi yaptılar,

Bu tip yapıların nasıl inşa

Edildiğine ilgili tüm bilginin yitirildigi

Dönemlerde başka bir canlı

Türünün ya da tanrılarin elinden çıkmış

Gibi görünüyor olsa gerektir.

Antik dönemin tanrısal mahiyetteki

Hunerine ilişkin

Bu kadar fazla fiziksel kanıtı

Yani sıra bizansta gelen ve onun düşünsel

Büyüklüğünün de gösteren

Yeni keşfedilen

Metinlerde ve çevrelendikleriyle

Koşullarda,

Sıradan insanların kendilerini

Entelektüel açıdan çok aşağıda hissetme

Ve Aristoteles ve oklit gibi ilkcag filazoflarinin öğretilerini sorgulamak

Bir çeşit kutsal kitap gibi

Görmeleri anlaşılır olmaktadır.

Rönesans başlangıcında da bu durum

Böyleydi. Bugün bilimsel dünya görüşü

Olarak adlandırdığımız

Birikime Romalılar katkısı pek az olduğu

İçin bu,

Rönesans başlangıcında dek evrenin

Doğası hakkında edinilmiş bilgilerin,

Kopernik sahneye

Cikmadan yaklaşık 1500 yıl öncesi

Olan antik Yunan büyük günlerinden

Bu yana öz olarak fazla değişmediği

Anlamına geliyordu.

Yine de bu bilgilere meydan okunur

Okunmaz ilerleme nefes

Kesici bir hızla gerçekleşir;

On beş yüzyıllik durgunlugun ardından

Kopernikte günümüze

Bir klişe haline gelmesine karşın

Dogrulugu tartışılmaz

Önermeyi hatırlatmakta fayda var:onuncu yüzyılda yaşayan tipik bir

İtalyan on beşinci yüzyılda

Da kendisini evinde hisseder,

Ancak on beşinci

Yüzyılda çıkma bir İtalyan yirminci

Yüzyılda kendisini sezarlar dönemindeki

İtalya'daki kadar yabancı hisseder