Prologue

9 1 0
                                    

Gabriel Mozart's Point of View 

"Dude hindi ka talaga pupunta?" hindi makapaniwalang tanong ni Owen. 

"As I said, ayaw ko na puntahan pa ang lugar na iyon." iritable kong sagot. Bumangon ako sa pagkakahiga ko at dumiretso sa comfort room para mag hilamos. Pang ilang tawag niya na ba ito ngayong week? He keeps on insisting I should go with him.

"Pero dude baka this year-" 

"It's useless Owen. Nagmumukha akong tanga naghahabol sa isang babaeng hindi ko naman lubusang kilala." I told him with jaws clenched.

Binasa ko ang aking mukha ng tubig mula sa gripo at mariin na hinawakan ang sink. Galit ako, hindi kay Owen at hindi sa babaeng iyon. Galit ako sa sarili ko. Galit ako sa kung paano ko sinira ang sarili ko! Kung paano ko pinagmukhang tanga ang sarili ko...para sa isang babaeng ni anino hindi nagpakita sa akin sa mga lumipas na taon.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin, "I'm now convinced na walang katotohanan ang lahat ng nangyari noon."

"What? Yan lang sasabihin mo after all the things you did? Ngayon ka pa ba mag-gigive up?!" nararamdaman ko ang pagkairita niya kahit sa telepono lang kami nag-uusap.

"Ilang taon na ba ang lumipas? 5? 6? 10? I barely even remember anything Owen! Ang pinanghahawakan ko lang ay ang mga kataga niya! How long will I wait? How long will I waste time...just to fucking see her again?!" galit na tugon ko sa mga katanungan niya.

"Fine. Suit yourself then. But just so you know, I won't give up." mariin niyang sabi at tinapos ang tawag.

Kailan ba matuto ang batang iyon, alam niyang wala na talagang pag-asang mahanap pa namin sila. Ilang taon na ang lumipas it's been about 7 years since our trip. Wala na akong naaalala masyado sa mga pangyayari noon. The only thing that I remember was that night. The night we promised that we will see each other again. The night where we said our goodbyes. 

Flashback

The moon was big and  it lit beautifully in the sky with the sparkling stars. The cold breeze touched our skin as we walked. Another beautiful thing that shined was the girl in front of me, she's as pretty as the moon and stars above. It was a beautiful sight, it was so beautiful that I would want it painted and hang it on my bedroom walls.

"Hoy Mr. Gallardo! Dalian mo kaya aabutin tayo ng umaga sa pace mo na yan!" she jokingly said that made me chuckle. Kung alam niya lang na kahit pa abutan kami ng umaga dito okay lang basta kasama ko siya.

"Isn't that good? You get to see my handsome face overnight?" I joked.

" Gusto mo?" Liningon niya ako na with a mischevious smile and eyebrows wiggling. 

What's with that look? She's cute but it's creeping me out. Parang rapist ampota! "Of-"

"Luh! Asa ka!" nagulat ako sa biglaang pagtaas niya ng kanyang middle finger tapos nagbelat siya sakin at tumakbo palayo. 

What the actual fuck?! Pinakyuhan ako ng isang babae just now and I'm here stunned at what she did. Babae ba talaga to? 

Kailangan kong bumawi.

"Sabagay, sobrang gwapo ko kasi baka ikamatay mo kung tititigan mo ako ng sobra!" sigaw ko para marinig niya. Malayo-layo na rin kasi siya. She wants to tease me huh?

"Kaya pala mahangin eh, dahil pala sayo Mr. Gallardo!" sigaw niya pabalik. 

Smiling with my hands on my hips, I shooked my head and ran towards her.

Waiting For Summer [Catturare Series #1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon