Yağmulu bir kasım ayıydı.Yağmur nedeniyle caddeler bir bir boşalıyordu.İnsanlar ceketlerine daha sıkı sıkı sarılarak arbalarına ve otobüslere akın ediyordu.Herkes kaçıyordu yağmurdan,ama neden yağmur onlara ne yapmıştı ki ,hiçbir şey tam tersine kuraklığı engelliyordu ama işte insanlar yinede kaçıyorlardı..sonra gözlerimi oturduğum kafenin camlarına çevirdim ve cama düşen yağmur damlalarını seyrettim ..ne masum ne değerlilerdi aslında .Ama değerli olsalarda değerli hissetmiyorlardı bence.Çünkü düşünsenize siz her ortaya çıktığınızda insanlar sizden kaçıyor o zaman sizde değerli hisstmezdiniz dim
Omzuma konulan elle gelene baktım
*yine nereye dalmışsın*
*hiç yağmuru seyrediyordum*
*yine mi* diyip güldü Eylül
*yine ve her zaman *dedim
*biliyorum*
konuyu değiştirmek için ona soru sormaya karar verdim
*eee nasıl gidiyor*
*nasıl gidebilir sence kanka annem ve onun böyle olan-o ara eliyle kilolu insan taklidi yaptı- arakadaşlarının kahkahalarını odamdan dinlemem işte *
*e dedim sana bende kal diye hem yok diyorsun hem bana yakınıyorsun sende *
* e kanka sana niye yük olayım *
*yük olmazsın merak etme *
durdu vee biraz düşündü
*tmm lan bunu sen istedin kalıyom sende*
güldüm ve birlikte kafeden çıktık .dışarı çıkınca kafamı kaldırdım gökyüzüne ve yağmurun dindiğini gördüm ve üzülrek kafamı indirdim 15 dk lik yolun sonunda eve vardım , eylül eşyalarını almak için benden ayrılmıştı . eylül gelince gece 12 lere kadar konuştuk ve uyumaya gittik .
SABAHHH...
Saat 8 alarmımla gözlerimi araladım ve pencereyi açtım ve dünden kalan yağmur kokusunu içime öçektim sonra eylülü uyaandırdım ve biraz dayak yiyip kahvaltıyı hazırlamya gittik
1 saat sonra hazırlanıp ve yelülün yanağına bi buse kondurarak evden çıktım . bugün ilk iş günümdü yeni hastanede .alanım ney miydi psikoloji yani anladığınız üzerine psikolog tum .. hastabeyte varınca hastanenin ismini okudum
ÖZEL YEŞİLDALLI HASTAHANESİ
Gülümseyip içeri girdim ve bi görevlinin yardımıyla odama gittim ve tam odaya girecekkken gözüm ismime takıldı
psikolog Ada Arya DURMAZ....
Yeni bi başlangıç umarım güzel olur herekse arkadaşalar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU BENİM HİKAYEM....
Teen FictionBu benim hikayemdi.mutluydum ama bunun için bedelde ödemeliydim çünkü hiçbir zaman bi bedel ödemeden mutlu olamazdık bu dünyanın bi kanununuydu..
