Rose's POV
This day is the announcement day, this day is the day that I'm going to be the heir of our Company. Before when i was a child i always asked mom what is the feeling being a heir.
But she always answer me 'you will know in the right time, i will tell it to you' but yahhh my mom is gone, now she can't tell me how to be a heir.
But yahh let's move on, ito nga pala ang suot ko ngayon dahil onting oras nalang ay tatawagin na ako, and I'm really nervous, what should i say? Aishhh think it rose don't be idiot!
Then 5 minutes later the secretary of my Dad called be, kaya sumunod na ako sa kanya kinakabahan talaga ako, wala pa talagang mag gu-guide sa akin hindi ko alam ang gagawin ko.
Pagdating ko doon ay sobrang daming camera na nag fla-flash sa akin at grabe nakakasilaw siya di ako sanay nagulat naman ako dahil kasama ko si Hei-ran "Hello everyone thank you for coming to our conpanies heir announcement!" Sabi ni Daddy sa kanila.
"Here is my Two Daughters!" Sabi ni Daddy na ikinagulat ko anak niya ba yan ihh step daughter niya lang yan ih "My daughter Park Chaeyoung or Roseanne Park and my Step Daughter Lee Hei-ran I mean Park Hei-ran!" Sabi ni Daddy anong Park ih hindi pa naman na bago yung Surname niya legally.
"My Daughter Rose will be the Heir of our Company pero i tra-train muna namin siya bago namin siya ihalal bilang CEO!" Sabi ulit ni Daddy sa kanila at hinigay ang mic sa akin, eto na paktayyyyy.
"Hi po I'm Park Chaeyoung pero ang gamit ko po talagang name ay Roseanne Park, I'm here in front of you as The Heir of my Dad's Company I will make sure na gagalingan ko sa training para sa Company hindi lang para sa Company para din kay Daddy and sa Mommy ko!" Sabi ko sa harap nilang lahat.
"I promise to my Mom before she die, na magiging mabuting CEO ako pag dating ng panahon and I will promise you Dad na hindi ka nagkami ng pili!" Sabi ko kay Daddy at bigla nalang pumasok sa isip ko ka ano kaya yung problema na sinabi ni Daddy sa akin noong tumawag siya.
"At may sasabihin pa pala ako sa inyo at sa aking anak, do you remember noong sinabi ko na may problem sa company actually wala ang tunay na problema ay nasa katawan ko!" Sabi ni Daddy sa akin na ikina taka ko ano naman kaya yun.
"Rose, Hei-ran I have Stomach Cancer!" Sabi ni Daddy na ikinatulala ko at ikina tulo ng luha ko "I'm sorry!" Sabi ni Daddy "No, Dad don't say that!" Sabi ko kay Daddy at tumakbo pa alis sa Company habang umiiyak.
'What the hell is happening, it's not true! Rose don't listen to your father he is just pranking you okay! Don't cry please' sabi ko sa sarili ko at huminto sa pagtakbo sinundan naman ako ng assitant ni Daddy na si Mr. Nam "Rose don't run!" Sabi sa akin ni Mr.Nam.
I can't help but to cry "Wala na tayong magagawa andon na ih!" Sabi naman ni Mr.Nam sa akin "No you guys are just pranking me right!?" Sabi ko sa kanya at umo-oo naman siya sa akin.
Mr.Nam is the loyal assistant of my Father noon din siya ang naghahatid sundo sa akin noong nagaaral pa ako. "Please Mr. Nam ihatid niyo na po ako sa Condo namin!" Sabi ko sa kanya at kinuha niya ang sasakyan ni Dad para ihatid ako, hindi ko na tinapos ang Announcement na yun dahil wala akong ganang tapusin yun.
"Bukas na ang start ng training mo sana galingan mo para din yun sa Daddy and Mommy mo!" Sabi ni Mr. Nam sa akin, si Mr.Nam dati ang kalaro ko noong bata pa ako at close din kami noon, noong Grade 2 ako lagi siyang napag kakamalang Daddy ko dahil siya ang naghahatid at nag susundo sa akin dahil walang time si Dad.
Siya din ang nagpatigil sa pagiyak ko noong na matay si Mommy "Okay po!" Sagot ko kay Mr.Nam "Galingan mo ha!" Sabi niya kaya nood nalng ako sa kanya, noong naka uwi na ako ay bumungad ako sa akin ang mga kaibigan ko "Nanood kami sa TV ng Announcement kanina, okay ka lang ba?" Tanong ni Jennie sa akin.
Pero hindi ko ito sinagot kaya niyakap nila ako "Kaya mo yan andito lang kami para sayo tsska gagaling din ang Daddy mo!" Sabi naman ni Lisa sa akin, sana nga gumaling si Dad "Pahinga muna ako!" Sabi ko sa kanila kaya hinayaan nila ako at pumunta na sa Kwarto ko.
Pagpasok ko sa kwarto ko ay tulo uli ang luha ko ng hindi ko inaasahan "Ano ba Rose bakit ka ba umiiyak huh! Prank nga lang yun ano ka ba!!" Sabi ko sa sarili ko sabay sampal sa muka ko "Tulog na para maka pagpahinga ka may training ka pa bukas!" Sabi ko sa sarili ko at humiga na sa higaan ko bigla namang may nag text sa phone ko kaya tinignan ko ito.
Lee/Park Hei-ran
•Active NowHei-ran: Rose sabi ni Dad hindi pa naman daw malala ang sakit niya kaya wag ka na daw mag alala.
Rose: Okay.
Hei-ran: Rose alam ko hindi tayo mag kapatid in Blood pero para sayo din naman tong ginagawa ko, wag ka masyado umiyak alam kong mahirap ang training mo bukas please.
Rose: Okay.
Hei-ran: Rose naman! Dad is worried about you!
Rose: Okay.
Hei-ran: He wants to talk to you!
Roseanne Park logged out....Pinatay ko na ang phone ko at hindi siya inintindi at nagpa hinga na dahil sa pagod kaka iyak.
To be Continued...
Please Vote!!!
BINABASA MO ANG
-My Life Being A Fangirl- (slow update)
Fanfiction-This story is all about a girl who always supports her idol, a girl who fell inlove with her idol, but her idol only love her as a Fan, Will she continue to support and love her idol if she knew that her idol has a girlfriend? Will she continue to...