A/N : Second story ko po to. Kaya, please support. :) Thanks. As I said second story ko to kaya expect nyo ng hindi kagandahan. Baguhan pa lang si author.thanksssss alot sa pag-intindi.
PS. Please do read my another story. By chapter na po iyon. Yung title po "Cupid's Lover". Isang Rom-Fantasy story... please do read it. Pleaaaaasseeee. Salamat po. Enjoy po. Lovelotsssss...
Let's start.....
---------------
She's POV.
It's monday morning. I woke up early as I did every weekdays na may pasok ako. That day was really busy about school works,making projects,continuing school stuffs. Because I'm already a 4th year student that time... and also a graduating student.
It's lunch time already, As I want to breath a fresh air. I always went out at the corridor in front of my classroom. My classrom located at 6th floor in new building.
I'm a type of person na mahilig mag muni-muni. Tumingin sa mga taong naglalakad, nagtatakbuhan, nagkakasayahan, hindi ko lam pero masaya ako kapag tinitignan sila.
Lunch time kaya siguradong madaming student sa labas. May galing canteen, may nangagapitbahay, may nagtatakbuhan, at may mga grupo ng estudyante na naka kumpol ba. Daldalan. Kadalasan naman maingay talaga kapag lunch. Pero ako mas sanay na nakatingin sa mga taong nag iingay. Na, minsan di ko namamalyan na nakangiti na pala ako..
Dumungaw ako sa pasamano.. habang naka tingin sa malayo.. sa kalangitan.. habang inaalala ang mga nakaraan..
Naalala ko nung third year high school palang ako..
Madaming nangyari.. may masaya.. malungkot.. iba iba ang nangyari. Pero may isang tao sa alala ko ang hinding hindi ko makakalimutan...
[Flashback..]
I met a guy.. that makes my high school life got changed. He is my classmate. A totally classmate. A typical classmate. Sa madaling salita. Classmate lang talaga kame. Hindi close. Hindi groupmate. Hindi seatmate. At hindi den kame friends. Never nya akong tinabihan para makipag kwentuhan, eeh kasi nga hindi kame friends diba? So yon.
First day of school of being a 3rd year high school. Hindi ko sya napapansin pa. Isa sa part ng high school ang mag papakilala sa harapan ng klase. Even na halos every subject nag papakilala ka, Pero still hindi mo kagad kayang LAHAT tandaan ang mga pangalan ng bawat kaklase mo diba? So ganun din ako. Halos mga katabi ko lang ang mga kilala ko.
It was Intrams that day ng school namin. After ng mga ilang intermission. Pumasok na ko sa loob ng room. Mag isa lang ako nun sa upuan ko ng isinali ako ng close friend/classmate ko sa trip nila.
Lumapit si Bakla sa harap ko then..
"Ayy. Gurrrrl. Totoo ba?"
Si bakla (nickname nya yan)
Looking him confused.
"Huh? Ang alin?" Kunot noo kong tanong?
"Kayo na daw ni Justin?" Si bakla na parang kinikilig pa. Then lumapit din si other bakla. And say..
"Haloooo? Kayo na?" Sabi ni isang beks.
"Huh? Kame na ni Justin? Haha sino yon gurl??" Balik tanong ko sa mga bakla...
"Yun oh. *then point kay Justin daw*" then they laugh in chorus..
Natawa naman ako sa kanila. Alam kong ginogood time lang nila ako.
Since that momment. I always took a glaced on him everytime, every momment. I didn't know why? Just I did. Nang hindi sinasadya. Hindi ako alam pero palagi na kong napapatingin sakanya. Parang may magnet ang mga mata ko.
BINABASA MO ANG
"Sayang..."
Short StoryMinsan nasabi mo na ba ang salitang Sayang? Sayang, kasi hindi mo nagawa ang bagay na lubos mong pinagsisihan.. Short story lang po ito Pips! enjoy reading everyone!