Sucks To Be Me

31 7 6
                                    


This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are products of the writer's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.

No part of this book may be reproduced in any written, electronic, recording or photocopying form without written permission of the author.

--

PLAGIARISM IS A CRIME

Copying or translating any part of the story without permission from the author is punishable by law.

Written by : Marcaen_143
All Rights Reserved 2020
November 7, 2020
Unedited.

***





Yrren Dela Rama





Alam niyo ba ang pakiramdam ng sinasabihan ng masasakit na salita galing sa mga magulang mo? Well, I do know. Because I've experience it, I can say that I feel hurt and my heart hurts everytime they throw hurtful words at me.





I am a junior high student. Due to our situation right now, the covid, the online class and many more. Marami tayong nagiging problema sa ating mga sariling tahanan, sa ating sarili at iba pa. You might called me O.A because of my problem but who the hell cares, right?





Madami na akong nararanasan na mga pangbubully. Palagi akong nakakatanggap ng masasakit na salita sa ibang tao na hindi naman ako kilala ng lubosan. I accepted the fact that this is my destiny. My destiny that a lot of people won't like me and a lot of people will criticize me.





Mahirap para sa akin. Mahirap na tanggapin ang katotohanang hindi ako magugustohan ng lahat kahit wala akong ginagawang masama kundi ang gawin ang makakaya ko upang matulungan sila.





I already accepted the fact that God created me for everyone not to like me, only a few will like and accept me. I doubted myself a thousand times until now. I can't keep on believing on myself because a lot of people can't appreciate me. It hurts but it's manageable. Pero doble doble ang sakit dahil kahit magulang ko ay hindi ako kayang paniwalaan at hindi nila nakikita ang mga hardworks ko.





Hindi ako yung tipo ng tao na katulad ng iba na sobrang matalino, sobrang magaling sumayaw at kumanta at halos magaling sa lahat. At na a-appreciate sila ng kanilang mga magulang. Kahit nga yung iba na kahit kaunti lang ang na achieve nila ay todo support ang magulang nila at palaging nandoon para e-cheer sila.





What I'm trying to say is, my parents can't appreciate me and they don't believe on what I can do. Pinangungunahan nila ako imbis na e-cheer up nila ako. Pinangungunahan nila ako na hindi ko kaya ang bagay na ito at hindi nila ako kayang e-appreciate sa kung anong meron ako. Ang taas ng expectations nila sa akin.





Naiintindihan ko naman lahat ng mga pangangaral nila pero ang sakit lang talaga nilang magsalita. Hindi nila nakikita ang mga paghihirap ko.





***





Napakunot noo ako ng binasa ang rineview kung tagalog grammar sa project ko na kailangan ipasa mamaya. Alas singko na ng hapon at kakatapos lang ng klase namin. Online class kami ngayon because of the Covid - 19. Nasa private school ako and I'm a grade 9 student. Stress na stress na ako pero hindi ko dinadama para hindi ako masyadong ma-pressure.





Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 22, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Sucks To Be Me Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon