Yeol:မင္း...မင္းဒါဘာသေဘာလဲ??ဟာကြာ......သြား!!
Yeolေဒါသျဖင့္ထိုစာအုပ္နဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ရင္၀သုိ႔ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။
Baek:yeol မင္းထင္သလိုမဟုတ္ဘူး။ အာ့တာငါဟုိေန႔ကစာမမွီလို႔nanaဆီကကူးဖို႔ငွါးထားတာပါ
Yeol:မယုံဘူး..မင္းကုိငါမယုံဘူး မင္းကုိnanaကစိတ္၀င္စားမွန္းသိေနရဲ႕သားနဲ႔...ဘာလဲမင္းကပါစိတ္၀င္စားေနပီလား
Baek:Yarr!! Park Chanyeol မင္းေတာ္ပါေတာ့
Yeol:မေတာ္ဘူး။ငါကဘာလို႔ေတာ္ရမွာလဲ? လာအခုnanaဆီသြားမယ္ မင္းလိုက္႐ွင္းေပး လာေလ..
Yeolရဲ႕အသံကတကယ္ကုိေဒါသတႀကီးေနတဲ့ပုံပါ။ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ဘာမွဟုတ္တဲ့စာအုပ္ေလးငွါးမိတာကြၽန္ေတာ္အာ့ေလာက္အျပစ္ႀကီးသြားလား??
Baek:မသြားဘူးchanyeol ငါကဘာလို႔သြား႐ွင္းေပးရမွာလဲ။စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ငွါးမိတာဘာမ်ားမွားေနလို႔လဲ။မင္းေျပာပါ..ေျပာေလ..ဘာေတမွားေနလို႔လဲ?မင္းသိလား??မင္းအာ့လိုခဏခဏလုပ္ေနရင္ငါမင္းကုိစိတ္ကုန္မိလိမ့္မယ္။
ကြၽန္ေတာ္လည္းအရမ္းစိတ္ဆိုးၿပီးေ႐ွ႕ေနာက္မၾကည့္ဘဲေျပာမိလိုက္တယ္။အာ့စကားေတကYeolအတြက္အရမ္းခံစားသြားရမယ္လို႔မထင္ခဲ့ဖူးေလ။ကြၽန္ေတာ္Yeolကုိအရမ္းခ်စ္ပါတယ္။အခုခ်ိန္ထိလည္းခ်စ္ေနတုန္းပဲ။ဒါေပမဲ့သူကြၽန္ေတာ့္ကုိသ၀န္တုိတာအရမ္းတရားလြန္ႏုိင္တယ္ဗ်ာ။
Yeol:ဘာ!!မင္းကငါ့ကုိစိတ္ကုန္မယ္ေပါ့ဟုတ္လား?ေအးေပါ့။မင္းကအခုအားကုိး႐ွိေနေတာ့ဒီစကားေျပာပီေပါ့။ငါ...ငါ....ငါ့မွာေတာ့မင္းကုိခ်စ္လိုက္ရတာ
Yeolအသံေတတုန္ယင္လာတယ္။မ်က္ရည္ေတလည္း၀ဲတတ္လာတယ္။သူအာ့လိုျဖစ္ရင္ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတနာက်င္လာျပန္ေရာ။ကြ်န္ေတာ္ေျပာမိတာသူအရမ္းခံစားလိုက္ရတယ္ထင္တယ္။ကြၽန္ေတာ္လက္နဲ႔Yeolပါးျပင္ကမ်က္ရည္ေလးေတကုိသုတ္ေပးလိုက္တယ္။