him ~ fw

onun imkansızlığı

Starbucks'a gitmek için aşağıya indik ve okuldan dışarı çıktık. Çıktığımız anda Rüzgar benim elimi, ben de Rüzgar'ın elini tutmak için aynı anda harekette bulundum. Tüm yol boyunca buna güldük. Gülüşü bana huzur veriyordu...

Starbucks'ın yanındaki duraktaki afiş ilgimi çekmişti... Bir konser vardı-

c. Hey, bu afişteki grup kim?

r. The Aubreys. Finn Wolfhard'ın grubu.

c. Finn Wolfhard mı-? O da kim

r. Nasıl tanımazsın. Google'da arat belki tipinden hatırlarsın.

Telefonumu aratmak için çıkardığımda Starbucks'a geldiğimizi fark ettim. Kapıdan girerken üşüdüğüm için elimi cebime tekrar soktum ve aratmayı unuttum.

Oturup bir şeyler içerken kar bi anda o kadar şiddetlendi ki, camın buğusundan dışarısı görünmüyordu bile. Rüzgar'la buradan nasıl çıkacağımızı konuşurken Twitter'da eğitim bakanı okulların şiddetli kar yüzünden 3 gün tatil olacağını, şu an okuldakilerin de acilen eve gönderilmesini açıkladı. Rüzgar'la evlerimiz yakın olduğu için bir taksi çevirdik ve benim evimin orda indik. Onu benim evime davet ettim, 1 saatliğine geleceğini söyledi.

Kapıyı açtık ve içeri girdik. Çıkardığımız botlarımızı içeri aldım ve kapıyı kitledim.

r. Eee ne yapmak istersin.

c. Bilmem. Sıcak bir şeyler daha içip bir şeyler izlemek istiyorum.

r. Tamam. Ben içecekleri hazırlarım, sen film seç.

Film seçmek için Netflix'e girdim. Bir film tüm sayfamı kaplamıştı ve başrolünde Finn Wolfhard vardı. Belki konserine giderim diyerekten bu filmi seçtim. Koltuğa yastık ve battaniye koyduktan sonra orada kaykıldım ve Rüzgar'ın gelmesini bekledim. Beklerken Finn'i tanıyıp tanımadığımı düşündüm ama tanımadığımı biliyordum. O sırada Rüzgar geldi filmi başlatmamı söyledi.

Kafamı omzuna dayadıktan sonra filme başlayabileceğimden emindim. Film başladı, ama tek önemsediğim kısım Finn'in çıkacağı yerdi.

15, belki de bir 20 dakika sonra filmde bir uzun, kıvırcık saçlı ve çilleri olan bir çocuk ortaya çıktı. Çocuğun mimikleri, sesi, hareketleri benim ilgimi çekmeyi başarmıştı. Başrol olduğu için genel olarak hep o gösterildi, gözüm hep ondaydı...

Bir ünlüden bu kadar etkileneceğimi asla düşünmemiştim. Rüzgar filmin ortasında bana bir şeyler anlatıyordu, onu bile dinlemedim.

Bunların hepsini düşünürken film bir anda bitti. Çocuğu izlemekten filme odaklanamamıştım bile.

Bir ünlüden bu kadar etkilendiğim için kendimden utanç duydum. Kızlar böyle şeyler yapınca ne kadar aptal olduklarını düşünüyordum... Bu durumu yaşadığıma cidden inanamıyorum

r. Eee, Finn'i artık tanıyorsun.

Niye sürekli Finn'i konuşuyoruz ki

c. Ne, Finn hangisi ki?

r. Hani kıvırcık ve uzun saçlı olan çilli çocuk

c. NE

Bi anda bağırdım. Bilmiyorum, çok değişik hisler içine girdim.

Bir insan aptal bir ünlüden nasıl gerçek anlamda hoşlanabilir ki?

Ve hoşlanmayı geç, çok sevdiği bir sevgilisi olmasına rağmen ve hatta sevgilisi yanında olmasına rağmen...

r. Ne oldu? Neden böyle tepki veriyorsun?

Sanırım belli bile etmişim. Kafamı sikeyim.

c. Yok sıkıntı yok. A- adından b- böyle görüneceğini tahmin etmedim....
r. Çok değişik davranıyorsun.

Rüzgar'a belli etmemem gerekiyordu ama yanlışlıkla da olsa etmişim. Suçumu örtbas etmek için onu öptüm.

Öperken bile ona karşı o kadar soğuk hissediyordum ki..

Diziyi izleyen kafama sövmekten başka şansım yoktu.

r. Her neyse. Ben eve gidiyorum.
c. Ne? Neden??

Yok artık. O kadar da olamaz. O kadar da belli etmiş olamam. L-lanet olsun

r. Zaten gelirken 1 saat duracağım demiştim. 2 saat olmuş bile. Artık gitmeliyim
c. A- a tamam canım.

Rüzgar'ı uğurladım ve kapıyı kapattım.
Çok suçlu hissediyorum. Aptal bir ünlüden hoşlandım, kafayı yiyyeceğim.

Nasıl olabilir? Hadi onu bunu geçtim, Rüzgar'dan nasıl soğuyabilirdim?

Kendime gelmek için uyumaya karar verdim, belki düşüncelerim ortadan kaybolurdu...

-------------------------------

2. bölüm biraz kısa mı oldu ne...

her neyse, sizi seviyom.

bu kitaptan devam ediyorum ve bir kitaba daha başlıyorum.

görüşürüzz!!!!!!!!!!!