Preferencje (Inazuma Eleven)

~3~

Jak wyglądało wasze pierwsze spotkanie?

Nosaka

- Ummm... Hej? Zgubiłaś się?- usłyszałaś męski głos za sobą i ujrzałaś chłopaka o wyjątkowych różowych włosach.

- Nie? Po prostu szukałam cichszego miejsca na trybunach, ale nie chciałam przeszkadzać...

-Nie nie, jak chcesz możesz zostać

- No to ja może pójdę?- odezwał się wyższy chłopak stojący obok różowowłosego i rzeczywiście poszedł w tylko sobie znanym kierunku.

Xavier

Usłyszałaś ciche odkaszlnięcie tuż za tobą.

- MATKO BOSKA KIM TY KURWA JESTEŚ?- zapytałaś spanikowana odwracając się w stronę swojego "oprawcy".

- Przepraszam...- powiedział wyraźnie zszokowany twoim zachowaniem- Jestem Xavier. A ty to...?

- (Twoje imię). A ty nadal nie powiedziałeś czemu mnie wystraszyłeś.

- Po prostu przychodzę tu codziennie odpocząć od życia, nikogo się tu nie spodziewałem- powiedział patrząc na ciebie przepraszającym wzrokiem. Z tego wszystkiego wywiązała się całkiem długa rozmowa, ale po jakimś czasem już iść.

Mark

- Hej!- jak z pod ziemi wyrósł przed tobą chłopak w opasce.

- Cześć?- odpowiedziałaś zmieszana.

- Jestem Mark Evans, bramkarz i kapitan drużyny piłkarskiej Raimona- powiedział dumny- Trzymasz piłkę więc myślałem, że grasz- powiedział jakby to było oczywiste.

- Tak, jasne że gram też stoję na bramce

Jude

- Jejku, ile tu pięknych pingwinków- oznajmiłaś przez telefon swojej przyjaciółce, która niestety nie mogła się pojawić z powodów zdrowotnych.

- Prawda?- powiedział podekscytowany chłopak tuż obok- Jestem Jude. Jude Sharp.

- Przepraszam?- zdziwiona odłożyłaś telefon na bok, by ujrzeć nastoletniego chłopaka w dredach.

- No to może zdzwonimy się kiedy indziej- usłyszałaś roześmiany głos w telefonie po czym dźwięk zakończonej rozmowy.

Nathan

- Szukasz czegoś?- podszedł do ciebie pewien chłopak.

- Tak się składa, że szukam gabinetu dyrektora...

- Mogę cię zaprowadzić jeśli chcesz- zaproponował z uśmiechem na co skinęłaś głową na tak.

- Dzięki wielkie, normalnie ratujesz mi życie- uśmiechnęłaś się do chłopaka.

Kira Hiroto

Upadłaś. Ktoś cię sfaulował. Nie zdawałaś sobie sprawy z tego, że masz skręconą kostkę. Już planowałaś zemstę, dopóki twoich złotych myśli nie przerwał jakiś chłopak.

- Dzięki, ale nic mi nie jest- zabrałaś głos wstając i otrzepując się z kurzu. Ten dziwny chłopak nie opuszczał cię na krok.

- Na pewno? Nie boli cię nic?- typ jest jakiś głuchy, czy jak?

- Na prawdę nic mi się nie dzieję...- powiedziałaś zrezygnowana- Ej! Co ty robisz?! ODWAL SIĘ TYPIE!- krzyknęłaś nie czując już pod sobą gruntu.