Pamiętam, pamiętam mój krzyk pełen bólu. Pamiętam moje łzy rozpaczy spływające po twarzy.
Próbuje ciebie zapomnieć, lecz nie mogę.
Mówiłeś, że to dla mojego dobra, ale widziałam, że to nie prawda. Jeszcze widzę w moich snach twój uśmiech, który się poszerzał gdy błagałam byś przestał. Pamiętam ten niebezpieczny błysk w oczach, który się pojawiał na widok mojej krwi, którą zasmakowałeś.
Teraz stoję nad śpiącym tobą i się zemszczę. Wbiłam nóż w twój umięśniony brzuch.
Widzę twoje piękne, zielone oczy patrzące na mnie w szoku, a ja wyjmuje nóż i patrząc ci w oczy oblizuje z narzędzia ciecz.
Przed twoją śmiercią schylam się nad tobą i szepcze ci ostatnie słowa, które usłyszysz: "patrz jakiego potwora ze mnie zrobiłeś, tato"
_______________
~11.11.20~
CZYTASZ
Niepokojący Ból
RandomUwaga! Opowiadania dla osób o mocnych nerwach. Historie mogą zawierać wrażliwe i drastyczne sceny. Krótkie historie mrożące krew w żyłach.
