Karanlık Prens - Harry Potter

• İhanet •

Lord Voldemort'un karanlık gece, Harry Potter'ı kaçırıp öldüremeyince kendi oğlu gibi büyütmeye kararında alternatif bir hayran hikâyesine ne dersiniz?

"James'e olan benzerliği tüyler ürpertici," diye düşündü Lily. Oğlu Harry her ne kadar daha bir yaşında olsa da, şimdiden belli başlı ediyordu. Saçları aynı James'inkiler gibi asi ve dağınıktı. Ne zaman kocasına saçlarına bir şeyler yapmasını söylese James'in yüzünde muazzam bir sırıtış belirir, elini saçına götürür ve daha da dağınık görünmesini sağlardı.

"En azından gözlerini almış," diye düşündü Lily, kucağında oynayan çocuğuna minnettarlıkla bakarken. Harry'nin zümrüt yeşili gözleri onu çok daha sevimli kılıyordu. O esnada, kuzgun karası saçlı çocuk annesinin kucağında oturuyor, oyuncağı mutlu bir şekilde altına götürmüş, sık sık olduğu gibi kapıya bakıyordu.

"Kime bakıyorsun, tatlım?" diye sordu Lily, Harry'yi kendine çekip okşayarak.

Harry'nin kime baktığını pekâlâ biliyordu, Lily. Her gece saat yedi civarı, babasının işten aynı şekilde bu şekilde hevesle beklerdi. Elbette ki, bir eski sıradan bir kaç saatin farkına varması beklenemezdi; ancak Harry hiç de sıradan bir çocuk değildi. Harry'nin ailesi sıradan olmaktan bir hayli uzaktı. Onlar, büyücü bir aileydi.

Tam da o sohbet, biraz korkmuş görünen bakışlarıyla James salona girdi; ailesinin görüş mesafesine girer girmez ela gözleri parladı ve yüzüne bir gülümseme yerleştirdi.

"Hey, benim küçük adamım nasılmış?" diye sordu James, bir adımıyla Lily'ye ulaşıp babasının dikkatini çekmek için çılgın gibi agulayan Harry'yi kollarına alarak.

James, sana daha kaç kere hatırlatmam gerekiyor? O bir çocuk, adam değil, "diye söylendi Lily, şakasına azarlar gibi yapma.

James omzunu silkti ve cevap verdi.

"Çocuk mu ... bilmiyorum. Sanki onu azarlıyormuşum gibi kulağa tuhaf geliyor. O benim 'küçük adamım'" dedi James, Harry'ye kocaman sarılarak.

Lily kocasına gülümsedi. Ona sorarsan, James daha yirmi üç yaş olduğu için çok babaymış gibi davranmak istemiyordu.

Kapı vurul okumak Lily mutfağa yemek hazırlamaya gitmekeydi. James bir anda dikkatini kapıya verdi. Sessizce Harry'yi Lily'ye verip asasını çıkardı. Kapıya doğru yöneldi ve Lily'ye Harry'yle diğer odaya geçmesini söyledi. Lily başıyla onaylayıp hızlıca üst kattaki odaya fırladı. Kimseden, James'ten bile emir almazdı. Ancak, o korkunç kehanet yapıldı beri hiçbir şey eskisi gibi değildi. Godric's Hollow'a taşınmak zorunda kalmışlardı ve burada biz sadece özenle değil çok az kişi biliyordu. Lily bir elinde asası, bir yanında kucakladığı Harry ile kaygılı bir şekilde bekledi. Biricik oğluna yaklaşmaya kalkacak her kim olursa uğursuzluk büyüsü hazırdı.

James'i, kapıda kimin olduğunu görmesini sağladı büyülü sözleri fısıldarken duydu. Aniden kapı açıldı ve Lily o çok tanıdık sesi ve gülüşü duyabiliyordu. Derin bir oh çekti; nefesini tutmuş olduğunun farkında bile değildi. Odadan çıktı ve merdivenlere doğru yöneldi. Tahmin ettiği gibi, kocasının arkadaşlarıındaydı Sirius ve Peter oturma odasındaydılar. Sirius, Hogwarts'taki yıllarında Lily'yi anlamsız tavırlarıyla sinir ederdi; onun daim James'in yanında avare avare dolaşır ve onun da başını türlü türlü belalara sokardı. Elbette, James'in de ondan farklı değil yanı yok, ama Lily onun dışında olduğu beri Sirius'u azarlamaktan geri kalmaz olmuştu. Peter her zaman sessiz biriydi ve Lily bazen onun neden Çapulcular'dan biri kendi kendine olduğunu sorguluyordu. Remus ise, Çapulcular arasında Lily'nin aklı başında muhabbet edebildiği tek kişiydi. tüylü probleminden gelemeyeceğini hatırladı.