chapter 4

3 0 0
                                    

Anong gagawin natin sa ilocos nhate?

may pupuntahan tayong napaka importanteng tao para sayo. matulog ka muna mahaba ang biyahe natin, baka mabinat ka.

hindi na ako kumibo, gusto ko rin naman talagang matulog.

tin pov

Nandito kami sa isang hospital.

nagtataka ako bakit dito ako dinala ni nhate, at hayun nanaman ang kaba sa dibdib ko, kanina pa ito ng nasa pampangga palang kami.

nhate..?

hmmm,,??

anong gagawin natin dito.?

malalaman mo mamaya.

Huminto kami sa isang private room.

ang lakas ng kaba ng dibdib ko. pumasok kami sa room.

Mama...!!!! sigaw ni king.

ang bilis ng paglingon ko sa tumawag sa akin, at ganon nalang ang takot ko ng makita kong nakahiga sya sa hospital bed at naka dextrox.

myy God anak... anong nangyari sayo? bakit iniwan mo si mama? tinakot mo ako ng sobra.. anong masakit sayo? may gusto ka bang kainin anak ko.? tuloy tuloy kong tanong sa anak ko.

wala po mama ! busog po ako. mama sorry po sa.....

shhhh... kalimutan muna yun baby, hindi galit si mama. basta huwag ka ng aalis sa tabi ko ha! natakot ako baby... humihikbi kong sabi sa anak ko.

Bumaling ako kay nhate.

nhate salamat.. hindi ko alam kung papaano ako makakabayad sayo.. maraming salamat at nakita mo ang anak ko.

w-wala yun. wag mung isipin yun. paiwas nyang sabi.

mamaya pwede na syang lumabas, dun muna tayo magpalipas ng gabi sa bahay ko, bukas ng umaga na tayo bumalik sa pampanga.

ronald pov

kasama ko ngayon si kylin. ang gulo ng babaeng to. hindi na tumigil ang bibig sa kasasalita.. ang sarap takpan gamit ang labi ko.. hehehe manyak lang eh noh.

anong ini-ngingiti mo diyan? mataray na tanong ni kylin.

wala! bakit masama na bang ngumiti ngayon? nasa batas na ba yun ngayon?

heh! ewan ko sayo! ang daldal mo.

wow! ako na ngayon ang madaldal hahaha... babae nga naman oh oh.

bakit ba hindi ko makontak ang cp ni tintin. tawagan mu nga si nhate baka magkasama sila. kung bakit ba hindi sya nagpasabi na lalabas na pala sya ng hospital. baka kung saan pumunta yun at magbigti, masyado na syang desperada.. kawawa naman ang kaibigan ko...

bakit ako hindi kawawa? dumudugo na tong tenga ko sa ingay mo.

hindi ikaw ang kausap ko manahimik ka.

sino kausap mo? sarili mo?

hindi yung lamok, sarap dikdikin bulong ng bulong eh.

hoy babae! walang lamok dito sa bahay ko.

meron!

wala!

meron nga eh..

wala nga sabi...

eh anong tawag mo sa sarili mo.? duh makaalis na nga.

aba, hoy babae bumalik ka dito, lamok pala ha.. humanda ka. ikaw ang una kong kakagatin, sa labi, pisngi, leeg, sa gitna at hanggang pababa haahaha...

My HighSchool Crush >.<Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon