Ms.Rebound

Chapter 3

Lhiya's POV

Nagmamadali akong maglakad dahil 5 minutes nalang late nako ng biglang may bumangga sakin.

Shit. Tumama ako dun sa may bakal ang sakit. Mamatay na sana yung nakabangga sakin di manlang ako tinulungan. Agad kong dinampot yung mga libro kong nagkalat hindi ko na muna ininda yung sakit ng balakang ko dahil masungit at terror ang teacher naming yun at kakasabi lang nya kahapon na ayaw ng late eh. Pagkatapos kong damputin yung mga libro ko patayo na sana ako ng biglang kumirot yung balakang ko.

Fcvk. Ang sakit di ako makagalaw.

Napagdesisyunan kong hindi nlang pumasok ngayon dahil late narin ako plus yung balakang ko ang sakit eh.

San ba tahimik at walang makakakita sakin dito? Dinala ako ng paa ko sa rooftop ng school may rooftop pala dito?

Papasok na sana ako ng may makita akong phone na nakapatong dun sa table bago ka makapasok sa loob kinuha ko yun at nagbakasakaling makikita ko yung may-ari sa rooftop nato habang naglalakad ako biglang tumunog yung phone na hawak ko...

"Chels, miss na kita. Miss na miss na kita kelan kaba babalik? *sniff* Di-diba sabi mo mahal moko? Bat di kapa bumabalik? Mahal na mahal kita. Bumalik kana please. *sniff* I miss you so much my girl. Bumalik kana *sniff* miss na miss kana ni miks. " sabi nung lalake sa record

Baket parang kaboses ni Darwin? Kung si darwin man to o hinde nakakaawa sya. Mukhang miss na miss na nga nya yung chels. Tapos sa pagbigkas nya pa nung mahal eh ramdam na ramdam mong mahal na mahal nga nya yung babae. Kaya lang iniwan ata sya nung babae. Ang swerte naman nung babae sa kabila ng pagiwang ginawa nya mahal parin sya siguro mahal na mahal nya yung babae. Kaya---------

Naputol yung nasa isip ko ng biglang may umagaw nung hawak kong phone. Napalingon agad ako at nakita ko si darwin na masama ang tingin sakin.

Wag nyong sabihing si darwin nga yung may-ari nung phone?

"Sa-sa-sayo yan?"

"Baket? May narinig kaba?"

"Me-me-meron" nauutal kong sagot tae naman eh nakakatakot yung tingin nyaaa.

"Hays. Pakilamera."

"A-ano ikaw yu-yun?"

"Wala kang pake" cold nyang sagot at umupo tinabihan ko sya at tinitigan kitang-kita yung lungkot sa mga mata nya.

Ngayon ko lang sya nakitang ganyan kadalasan maangas at walang reaksyon ang ekspresyon ng mukha nya pero ngayon lungkot yan ang nakikita ko sa mukha nya ngayon.

Nakakawa sya. Ano bang maitutulong ko? Ughhhh magisip ka nga lhiya. Magpatawa kaya ako sa harap nya?

"Bleeeehhh" sabi ko habang nakadila at nagduduling-dulingan baka sakaling mapatawa ko sya

"Alam mo. Mukha kang tanga."

Hinde epekto yung pagmamake-face ko. Tama sya mukha akong tanga. Ano kayang pwede kong gawin? Kung kilitiin ko kaya sya? Matry nga.

Sinundot ko yung tagiliran nya imbis na ngumiti sya tinignan nyako ng masama nakakatakot.

"Ano bang ginagawa mo?" cold nyang sabi

"Pano ba kita mapapangite?"

"Pano? Lubayan moko."

"Eh. Tadyakan kita jan eh. Pano nga?"

"Gusto mokong pangitien pero tatadyakan moko?"

"Joke lang. Pano na?"

"Okay lang ako kaya iwan mo nako."