Spark (KathNiel FanFiction)

Chapter 2.5

(Daniel POV)

"I saw her kanina, kasama niya si Kath, tinulak niya pa nga si Kath sa ilog eh"

"Yeah, tinulak niya nga pala si Kath" sang-ayon naman ng isa.

"I'll ask you again Chloe, where did Kath go?"

"I-I don't know babe!!Believe me Daniel I didn't do anything" I can hear her, she's freaking out.

"I'll find it sooner or later  if you were involve sa pagkawala ni Kath" tinitigan ko siya ng makahulugan. I rushed to my tent and look for my bag, hinagilap ko yung dala kong flash light. I'm gonna find her coz my heart is really freaking out. Papunta na ako sa kasukalan ng sumigaw ang Prof namin.

"Where the hell are you going Mr. Padilla?"

"I'm gonna look fo her, mas mabuti na yung may gagawin kaysa nakatunganga lang tayong lahat dito and just wait for her to come back"

"Sasama ako" Ricky spoke and went also to his tent and got a flash light.

"Okay"wala sa oras na to ang pagtatalo between sa amin ni Ricky, I badly needed help.

"me too"

"Me also"

"Sama din kami"

"Who told you na papayagan ko kayong lahat na umalis at maghanap sa ganito kadilim at kadelikadong lugar?No! You all stay, I already reported na nawawala si Miss Bernardo" tutol na saad ni Prof.

"Sir Wall, kailangan kong hanapin si Kath" pag-pipilit ko.

"No"

'Sige na sir....Sasama naman kaming....." at binilang ng isa kong kaklase ang mga nagsalita na sasama sa pagahahanap.

"twenty, sir marami kami twenty kami"

"Oo nga sir"

"Sir Wall....."

"Fine fine!"Make sure to look for her, it's really dangerous out there! Hihintayin ko ang mga rescue team didto para masundan kayo"

"Thank you sir!" Tumalikod na ako papunta sa kasukalan, nanguna ako sa paglalakad hoping to find her soon, she's really afraid of dark. She's freezing and will just cry dahil sa takot na takot siyang maiwang mag-isa sa isang madilim na lugar, lalo na ngayon, nasa gubat, delikado; madilim  at maraming mga mababangis na hayop na nakapaligid,I just hope that Kath would be fine.

"D-Daniel don't go! Just stay here! Let them find her!!!" mula sa di kalayuan naririnig ko ang pagsigaw ni Chloe pero di ko siya nililingon, masyadong okopado ni Kath ang isip ko.

*Gubat*

"Kath!!" sigaw ni Jessy, siya raw yung nag-yayakay Kath na tumalon, sabi niya nakita niyang tinulak ni Chloe si Kath at tinawanan.

"Kath!!!!!"

"esshy.... Where are you" mahinang usal ko. Nakikita ko sa malayo si Enrique, searching.

"Bernardo san kana! Wala namang taguan oh!"

"Gaga! Taguan pa nasabi, Kath san kana!Kainan na!!!"

"Nakuha niyo pang magbiro sa sitwasyong to! Maghanap nalang nga kayong dalawa!" Si Aina, seryosong babae sa buhay. Napakamot nalang ang dalawa and started looking again.

Pumunta ako sa dulong bahagi ng falls, kung saan nakita ni Jessy na tinulak ni Chloe si Kath. Naririnig ko ang lagaslas ng tubig na nanggagaling sa talon, pero mas malakas yata ang tunog ng tibok ng puso ko,bakit ba ako kinakabahan ng ganito? Nagpaikot-ikot ang paningin ko nagababakasakali na may mahagilap na palatandaan na makapagtuturo kung nasaan si Kath. Teka, may mga nahawing dahon doon banda. I walk and followed the track. Napunta ako sa parte ng gubat na di ko na naririnig ang mga kasama kong sumisigaw, I pointed my flash light hoping to see Kath at nagulat ako ng makita kong nakahandusay si Kath sa lupa, walang malay at duguan ang bahagi ng kanyang ulo.

"God Kath!!!" I rushed unto her, I hold her face it's cold. Wala parin siyang malay.

"Kath wake up... Kath..." I shake her, still no response. I put my index finger in her nose para malaman kong may lumalabas pa bang hangin sa ilong niya. Thank God she's still alive. Kinandong ko ang kalahating bahagi ng kanyang katawan when it started raining.

"Anak ng... Umulan pa" Kinarga ko si Kath at nagpasilong sa isang malaking puno. Sobrang lakas ng ulan, di ko alam kung nandoon pa ang mga kasama kong naghahanap sa kanya. Then I pointed the flashlight on her, she's really pale and needed medical attention but what can I do? Were in the middle of nowhere

The wind is blowing. Nanunuot na ang lamig sa katawan ko, tumatagos na sa damit ko ang pinaghalong lamig at basa ng ulan. I tried covering Kath which Is still unconscious.

"Please live esshy, I can't lose you..." I hugged her tight. I just can't imagine kung ano pang gagawin ko para maprotektahan siya. Isa lang ang alam ko sa mga oras na to, mahalagang umiba na ang mga gagawin kong susunod na hakbang. I touched her pale face, the blood is flowing and still unconscious, my eyes are blurring sa tindi ng buhos ng ulan suddenly I heard scratches from somewhere. Don't tell mabangis na hayop nanaman.

"Sinong nandiyan?" No feedback. I heard another scratching.

"I said who's in there!" bigla bumulaga sakin ang isang lalaki na naka tali. Tumingala ako and found a helicopter, they're spotting on us.Thank God!!!

"I'm from the rescue team, your friends are safe so are you" he motioned the chopper to put down a stretcher and Kath pulled up. Sinunod ako isakay sa chopper and we went directly to the nearest hospital.

*Hospital*

Nasa labas ako ng operating room  at tinatahi ang sugat sa ulo ni Katherine. Medyo malalim ang pagkakasugat sa ulo niya kaya nawalan siya ng maraming dugo. Sinuri na rin ang kondisyon ng kanyang katawan baka raw kasi may iba pang naapektuhan sa pagkakapalo sa kanya. I also contacted her parents, umiiyak ang mommy niya sa kabilang linya, masyadong malayo ang location namin kaya sinabihan ko nang ako nalang ang bahala at di na sila pumunta pa dito. Di ako mapakali lakad ako ng lakad, nakapag palit na ako ng damit dahil binigyan ako ng extrang damit ng hospital, sinuri rin nila ako kanina, konting sinat lang kaya sinabi kong okay na ako saka malayo sa bituka ang sinat ang inaalala ko si Kath. Wala parin sila sir, siguro nirerescue pa sila kasi hanggang ngayon malakas parin ang ulan may kasama pang hangin.Gusto ko rin kasing malaman ang bawat detalye kung bakit natagpuan ko si Kath na nakahandusay at duguan, I'm sure alam ni Chloe ang lahat.

Di nagtagal lumabas ang doktor mula sa operating room, tinanggal niya ang mask na nakatakip sa bunganga.

"Nasaan ang pamilya ng pasyente?"

"Dok okay lang po ba siya?"

"Kaano-ano mo ang pasyente hijo? The family should know the details first"

"Ahhmm, kuwan dok ano niya po ako...." Saka napakamot ako sa ulo, paano ko ba sasabihin to?Ah!bahala na!!

"Kaano-ano m-"

"boyfriend niya po ako dok, kaya kung maari sabihin niyo na sa akin ang kalagayan ng girlfriend ko"