"hayal kumak kötü bir şey değil ama özgünsüzlük kahraman olabilirsin diyemem "
sorun değil all mıght diye düşündüm kendi kendime onunla yüzleşeli 2 hafta geçmişti nerdeyse hiç yataktan çıkmamıştım annem endişeleniyordu biliyordum ve kachhan büyük ihtimale geçiş sınavını geçmişti ben ise kendim için bir çıkış yolu arıyordum gidebileceğim bir yer olmalı ait olduğum bir yer, her zaman karanlıkta kalamam
"düşün midoriya bir cevap bulacaksın "
"insanalar özgünlükleri olmadan önce nasıl yaşıyorlardı acaba"
"özel olmayan bir insan topluluğu "
"ayrım olmayan"
özel güçler onlar insanları parçalara böldü kahramanlar toplumun tanrıları haline geldi ben bir şey yapmalıyım benim gibi olan insanlar için ayağa kalktım bu toplum köleler ve kendini onların efendisi sanan sahtelerle dolu tek yapmam gereken özgünlükleri ortadan kaldırmak ve insanların birbirine karşı oluşturdukları üstünlüğü yok etmek göz yaşlarımı sildim
"ben onları ve"
"KENDİMİ KURTARMAK İSTİYORUM VE BUNUN İÇİN ELİMDEN GELENİ YAPACAĞIM"
yanıma sadece ihtiyacım olan kıyafetleri ve kahraman notlarını aldım
"anne özür dilerim veda edemeyeceğim"
pencereden dışarı çıktım ve kendim için bir arayışa başladım
2 ay sonra
2 aydır kahramanları ve özgünlüklerini inceliyordum zayıf oldukları durumları da görüyordum
"özgünlükleri yok eden bir özgünlük arıyorum"
"yada o tarz bir şey"
ama iki aydır sadece ben ve defterlerim vardı bir çok yarı zamanlı işte çalışıp aynı zamanda vücut umu güçlendirmiştim bu gün ağaçta kalan kediyi kurtarmakla uğraşana all mighttı izliyordum hayla ona hayrandım ama 2 ayadır içinde bulunduğum yalnızlık yeni bir duyguyu ortaya çıkartıyordu nefret
"bu cazip duygunun beni ele geçirmesine izin veremem "
"sadece işimi yapıyorum"
"böylece dünyayı kahramanlardan kurtaran kahraman olabilirim"
defterimi doldururken arkamdan bir el boynuma yapıştı sadece 4 parmağı ile tutuyordu boynumu, benden alacağı vardı, fısıldadım çünkü all mıght bizi duyabilirdi ve bunu ikimizde istemezdik
izuku: kimsin?
shigaraki tomura
bu velette neyin nesi şimdi kahramanları takip ederken kaçtır onu görüyorum anlamsız bir fan falan sanmıştım ama hiç bir fanın kahramanının zayıf noktalarını araştıracağını zannetmiyorum gülümsedim elimi boynundan çekip yanına çömeldim
"ne yapıyorsun küçük velet"
izuku*sevecen bir şekilde gülümseyerek*: ben sadece büyük bir hayranım!
yalan söylüyor istemeden gözlerimi açarak gülümsedim dikkatim dağıldığı an bıçağını boğazıma dayadı
izuku"bu yolculuğa başladığım zaman elimi kana bulamam gerekeceğini biliyordum sadece bu kadar erken olasını beklemiyordum"
gülümsememi genişletip bana uzatılan bıçağı 5 parmağımla birden tutum çocuk elinde kalan hiç bir şeye bakıp kaşlarını çattı
"gerçekten neden buradasın?"
midoriya
ona gerçeği söyleyemezdim kendisinin bir villain olduğu kesindi onun amacı öldürmekti ben ise kendime göre doğru olan bir dünya istiyordum yine de bana yardımı dokuna bilirdi ona yalan söylersem ve bir villain olup onları kulanırsam kahramanlarla ilgili daha çok şey öğrenmiş olurum
"amacım all mıght'tı öldürmek"
adamın bundan hoşlandığı beliydi aslında amacım tam olarak all mıght'ı öldürmek sayılmazdı ama bu bir araç olabilirdi tabii
shigaraki" ben shigaraki tomura ve aynı amacı paylaşıyoruz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Villain Deku
FanfictionMidoriya İzuku başkaları için her şeyi feda edebilecek biri şimdi aynı şey için farklı bir şekilde savaşacak, eğer kahraman olamıyorsa onu gibi köşeye atılmış insanları bir villain olarak kahramanlardan koruyacak
