<Unicode>
Love is like the wind, you can’t see it, but you can feel it.
愛は風のよう、あなたはそれを見ることはできませんが、それを感じることができます。
အချစ်~
တစ်နည်းဆိုရလျှင်
ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မှာ ရူးမိုက်စွာတောင့်တခဲ့ဖူးတဲ့ ခံစားချက်လေးတစ်ခု......
အချစ်က လေညှင်းလေးနဲ့တူတယ်။
မင်းမမြင်နိုင်ပေမဲ့ ခံစားလို့ရပါလိမ့်မယ်။
အချစ်လေညှင်းလေး မင့်ဆီတိုးဝှေ့တိုက်ခတ်လာတဲ့အခါမှာပေါ့.......။
ရောင်စုံကြယ်တွေကတဲ့ ညတစ်ည......
ကျွန်တော်ရဲ့အချစ်က တိုးတိုးလေး တိုးဝှေ့လာခဲ့တယ်....
စကားလေးတစ်ခွန်း...... အနမ်းလေးတစ်ပွင့်နဲ့......
"キスしてもいい？
May I kiss you? ........"
~~~~~~~~~~~
"Aoki.....yukata က ဘယ်ဘက်ခြမ်းကိုအပေါ်ကနော်!" (Yukata~နွေရာသီမှာဝတ်ဆင်လေ့ရှိသောဂျပန်ရိုးရာဝတ်စုံ)
"ဟုတ်ကဲ့....Obasan(aunty)"
အပြင်ကသတိပေးသံကြားမှ ညာခြမ်းကိုအပေါ်ကဖုံးလို့ ဝတ်မိထားသောဝတ်စုံကို မြန်မြန်ပြင်ဝတ်ရသည်။ အပြင်ဘက်ကို မလုံမလဲကြည့်မိတော့ အန်တီ Akira တို့က အဆင်သင့်ဖြစ်နေဟန်ပင်။
နက်ပြာရောင် Yukata ကို သေချာလေးဝတ်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ရိုးရာအိမ်တံခါးလေးကိုဖွင့်လို့ Geta(traditional japanese footwear) ကိုအမြန်ထိုးစီးကာ ခပ်သွက်သွက်လှမ်းရတော့တယ်။ Otosan တို့က အိမ်တံခါးပေါက်ဝပင်ရောက်နေကြပြီလေ။
ခုန်ဆွခုန်ဆွနဲ့ခပ်သွက်သွက်အလောတကြီးလာနေတဲ့ သူ့ကို အန်တီ Akira ကရယ်ရင်း
"ဖြည်းဖြည်းလာပါ Aoki ရယ် မီးပန်းပွဲတော်ကမှီပါတယ်"
ဟီးကနဲ ပြန်ပြုံးပြမိတော့ Otosan က အလိုမကျတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ တစ်ချက်ကြည့်လာသည်။
"သွားကြမယ်!"
Otosan ရဲ့စကားအဆုံးတစ်မိသားစုလုံး သူတို့မြို့ငယ်လေးရဲ့ နွေရာသီမီးပန်းပွဲတော်ကျင်းပရာနေရာဆီသို့ တစ်ရွေ့ရွေ့ချီတက်ခဲ့ကြတယ်။ သူတို့မြို့လေးက ပင်လယ်ကမ်းခြေနားကမြို့လေးတစ်မြို့။ ပွဲတော်များစွာကျင်းပလေ့ရှိတဲ့အထဲမှာမှ matsuri (နွေရာသီမီးပန်းပွဲတော်) ကတော့ အစည်ကားဆုံး၊ ပြီးတော့သူအနှစ်သက်ဆုံး။
