Gün karanlık başladı gözlerimi açtığımda yetimhanedeydim artık
Yeni bir yaşam bekliyordu beni.
Ne bir annem nede bir babam vardı...
Bunları düşünürken bir sesle ilkildim yetimhane müdürü bana sesleniyordu hemen yanına gittim elinde bir kutu vardı kutuyu aldım tam giderken müdür arkamdan hazırlan gidiyoruz dedi kutunun içinde ne olduğunu merak ediyorum ama öncelikle hazırlanmam lazımdı hazırlanıp hemen müdürün yanına indim. Kayıt için okula gittik. işlemler bitince yeni sınıfıma gönderdiler. Sınıfa girdiğimde herkez bana dikdik bakıyordu hoca kendini bize tanıtır mısın dedi.
-ismim Asel Karayel dedim.
Kendimi tanıttıktan sonra boş bir sıraya geçtim. Basıma gelenleri düşünürken bir anda zil çaldı. Sınıftaki bazı öğrenciler benimle tanışmak için yanıma geldiler. Ama onlarla konuşmak iştemiyordum bu yüzden tatlı bir dille durumu belirttim anlayışla karşıladılar. Onlar gidince ne kadar yalnız olduğumu tekrar hatırladım içinde bulunduğum durum tekrar aklıma gelince öfkeme yenik düşmemek için resim çizmeye başladım o arada birinin beni izlediğini fark ettim göz göze gelince çocuk yanıma geldi.
-Deminden beri seni izliyorum, ne çizdiğin merak ettim sakıncası yoksa resme bakabilirmiyim.
Başta ne diyeceğimi bilemedim ama sonra
-üzgünüm ama resmi sana gösteremem dedim. O arada son ders zili çaldı. Hoca dersi anlatıyordu ama ben çıkış zilinin çalmasını dört gözle bekliyordum çünkü aklım kutuda kalmıştı...
-Bölümün sonuna geldik sizce kutunun içinden ne çıkacak?
