"Hello Manila, NCR, Luzon, Philippines, Asia, Earth, Milky Way Galaxy and Hello!! Universe.
I'm your one and only, sexy, gorgeous, smart, talented and lovely "Sophia Light Mendoza". I'm 17 years young, child of my parents, living at my house, eating human foods, and studyi--"
"Pak!!"
"Aray naman!" Naputol ang aking introduction ng may nag bato sakin ng, Sapatos?!!
The-Eff sino yun?, ang sakit nun ahh.
Hinanap ko kung saan nanggaling yung sapatos na binato sa akin. Paglingon ko sa may bandang pintuan ay mukha ni mama ang aking nakita.
"Hoy babae! ang dami mo pang pinagsasabi diyan. Bumangon ka na diyan at late ka na." sabi ni mama
"Mama naman. Kailangan talaga mambato? Atsaka anong late eh 5:30 am pa lng po. 8:00 am pa po ang pasok ko eh" sabi ko with matching turo-turo sa aking alarm clock.
"Che!! Tumahimik kang bata ka anong 5:30 ang pinagsasabi mo baka kamo 7:30 na at you only have 30 minutes to prepare yourself" mataray na tugon sa akin ng aking pretty na mama.
Nagtaka at kinabahan ako sa sinabi niya.
Dahil sa kaba tumakbo ako pababa ng sala at tiningnan ang wall clock "7:29 am"
I turn on the tv and its also 7:29
Aiiist isa lang ang alam kong may gawa nito. Kainis!
"Kuyaaaahh!!!" sigaw ko
Nakita ko si kuya na pababa ng hagdan bagong gising pa ata siya dahil nagkukusot pa siya ng mata niya. Pero inis pa rin ako kaya agad ko siyang sinugod at sinabubutan.
"Hyaaah! nakakainis ka kuya! Ri-wrestlingin kita hahh!" Sabi ko habang sinasabunutan, hinahampas at pinagsusuntok si kuya, pero siya tawa lang ng tawa.
Ayyssst nakakainis siya sobra! Kahit kailan napaka isip-bata.
"Really huh? balak mo ba talaga akong bugbugin dito? ngayon? Remember kiddo its already quarter to 'eight at kung ako sayo maliligo na ako. At magmamadali bago pa ako tuluyang malate sa first day of school. Tsk. Tsk." he said
arrgh geez, I forgot about the time dahil sa sobrang inis ko kay kuya
"were not yet done" I said to him with a glare before heading to my room.
(Fast Forward)
Andito na ako sa school. Walking distance lang kasi yung school namin at nagba-bike naman ako pag papasok sa school.
"LIGHT!" here she is my super cute and kulit cousin slash bestfriend of mine, Trisha Mae Mendoza
"MAE!" Sigaw ko rin at sinalubong siya ng yakap.
"I miss you Couz!" we both shouted.
Agaw pansin kami dahil sa ginawa naming pagsigaw. Halos lahat nang nasa hallway ay napatingin sa amin.
Miss ko na siya. Tapos ngayong school year di kami magkaklase kasi Sec.1 siya, ako naman Sec. 2
Yung sinabi ko kanina. Joke lang yun, di naman ako matalino, pero di rin naman ako bobo. Average lang kumbaga. At di rin ako gorgeous, actually simple lang nman ako. Simple, as in, sa lahat ng bagay. Pero talented ako.
