Chapter 2: Knowing Things

23 16 1
                                    


Please... someone, talk to me...

"Ayos ka lang?" napabaling ako ng ulo at napatingin sa nag salita.

"What do you think? Ano ba ang nakikita mo?" seryoso at siguro ay nahaluan din ng pag-kapikon ang tono ko. Tumawa ito ng mahinhin dahilan para mapatingin ulit ako sa kanya.

"What's funny?" walang gana at seryoso kong tanong.

"Nothing." may ngiti at umiiling na sagot niya dahilan para mapatitig ako sa kaniya ng matagal. Nang mapansin naman ito ay nabawasan ang kaniyang ngiti na halos wala na ito sa kaniyang mga labi at napatitig pabalik sa akin.

Tumayo ako ng ayos at umalis sa pag kakasandal. Lumapit ako sa kanya habang siya ay napaatras naman. Nang tuluyan na akong makalapit at mag katapat na ang aming tenga ay inamoy ko sya.

"A-Anong ginagawa mo?" she asked, obviously conscious on what I am doing. I lean again on the wall and give her a small smile.

"Smell old and mysterious." I said and she stiffened a bit but a few seconds she then nod her head.

I just stares ate her once again but the smile on my lip had already vanish. I was seriously focusing only to her not minding the noise everyone around the two of us are making. Looking at every details of her physical features makes me somewhat uncomfortable without knowing any reason why.

"Yeah. I'm already twenty-three and it's not like I'm trying to hide it.... but I'm a big mystery even on my own very experiences." nakangiti niyang sagot na minsang nag kibit-balikat pa.

"Aren you afraid of something?" tanong ko habang nakatingin sa mga kasama namin dito sa loob.

Si Ashley ay nakapatong na kay Alexane ngayon at nag-aaway habang pinipigilan sila ni Shanniah. Si Leinn naman ay nakapatong ang ulo sa kamay na parang sinasabi niya sa isip na...'hayyy. Mga isip bata'.

"Probably, it was something about me that I might discover in the near future. I'm not afraid of it actually, I'm afraid of what are those things that I may have to give a permanent and painful decision. Something that is nearly impossible for me to overcome as long as I remain with this closure I had work hard to claim." hindi muna ako lumingon sa gawi niya pero alam kong nakatingin sya sa akin.

As I look at her, she then finally smile. A smile with obvious pain and sadness being covered by it's brightness. A kind of smile I hate mostly that she suddenly become someone else as she do that. Nikka reminds me of someone. They smiled the same way.

Inalis ko angbtingin sa kaniya at ibinalik ito sa ibang kasama nanim. Ngayon naman ay hindi na nagpapansinan yung dalawa habang pilit naman silang pinagbabati ni Aya. Si Leinn ay nakatingin lang sa mga ito na parang sinasabi sa isip na; 'Hayyy. Mga isip bata talaga.'

"A person who woke up in the unfamiliar society without even a single background identity, and only have blurry memories inside her, should expect something big about theirselves in the future." As she said those with her low tone of voice, I remain my eyes darted only to this girls in front of us.

"Living a mysterious and empty life never been easy. So it's natural to be afraid of what will you become after discovering the end of the maze made only for you to walk through." sa huling sinabi niyang yun ay umayos na ako ng tayo at lumapit sa kanya. She was startled as I put my hand on her head to give her a pat.

"Every single human in this world had a mystery after their names." ani ko dito. Inalis ko ang aking kamay sa ulo nya at tumingin ulit ng seryoso sa iba at mukhang nag sasagutan na naman yung dalawa.

LIFELESS MISSION! [Under major editing With Missing Chapters]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon