Boses pa lang alam ko na kung Sino ang tumatawag sa akin?
Si Mrs.Sy ang may ari ng karendirya na pinagtratrabahuhan ko.
"Bakit po kung makatawag kayo akala nyo lagi may susugurin kayong costumer?" tanong ko kay Mrs.Sy.
"Mariel tumawag yong nanay mo ang itay mo"
"Bakit po!Ano nangyari kay itay?
"Tumawag ang nanay mo naaksidente daw ang itay mo nasa hospital sa Quezon city"
"Po" nagulat ako sa ibinalita sa akin ni Mrs.Sy di ako maka paniwala parang kanina ang ganda pa ng bilin sa akin ni itay na huwag ko pabayaan ang mga kapatid ko at si inay.
"Mariel ok ka lang" tapik ni Mrs.Sy sa aking balikat.
"M....Mrs.Sy kailangan ko puntahan si itay"
"Sige...sige lumakad kana tumawag ka kung may problema"
Mabilis kong kinuha ang aking bag sa kitchen area.
Habang nasa biyahe ako iniisip ko si itay.Paano na lang kami kung wala na ang itay?
Inip na inip ako sa biyahe Laguna papuntang Quezon city parang gusto ko na lang maglakad.
Hindi nagtagal nakarating din ako sa Quezon city hospital agad ako nagtanong sa mga nars na nasa lobby ng hospital.
"Nars dito ba sinugod si Rogelio Soliven"
"Iyong kanina na sinugod ng mga pulis"
"Opo siguro po"
"Nasa emergency room"
Nagtungo agad ako sa emergency room nadatnan ko si inay iyak ng iyak at ang mga pulis.
"Inay...kamusta po si itay"
"Anak di pa lumalabas iyong mga doctor na tumingin sa tatay mo"
"Inay maging ok lang si tatay ipagdasal po natin"
Biglang bukas ng pintuan ng emergency room.
"Sino po ang kapamilya"
"Kami po dok kamusta po ang aking asawa"
"Sorry po ginawa namin ang lahat ng makakaya namin pero wala na sumuko din ho"
"Dok"
"Pero bago siya namatay may binigay siya sa akin heto"
Agad kong binuksan ang maliit na papel na inabot sa akin ng doctor.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
