Merhaba ben İsra ben lise öğrencisiyim ve çok çalışkan biriyim . Çalışkan olduğm kadar da dışlanırım ben okulun ezik kızlarından biriyim .Ailem ben daha küçükken öldü akrabaları beni sevmezler di bu yüzden beni yetimhaneye verdiler ben orda büyüdüm hiç arkadaşım yok kimse beni sevmez zaten nedenini bilmiyorum açıkçası.
Kendime bakmadığım halde tenim bembeyaz dudaklarıma hayatımda hiç Ruj sürmediğim halde kırmızılar zayıf bır kızım saçlarım uzun ve koyu kahverengi gözlerim gri boyum normal saçını hep toplarım kimse bu zamana kadar saçımı açık görmemiştim. Okulda ve yetimanede sesi ve ve sakin bır kızım ben sadece notlarına fark edilirim . Oda pek uzun sürmez zaten kimsenin ders veya notlar bi alakası yok.
Sınıftaki ve ya yetimhanedeki kızların çoğu hayat kadını gibi davranıyorlar . Ağızkarından sakızları dudaklarından Ruj ları yüzlerinde makyajları düşmez. et eklerini beklerim kadar çeker gömleklerinin dümelerini göğüslerine kadar açarlar.sınav zamanları ezik öğrencilerden not isterler. Vermiyorlar vay haline. Onları kışın odaya almaz soğukta bekletirlerdi ve eğer hocaya söylersen saçlarını keserlerdi. Ben saçlarımı seviyorum ve bu yüzden ne zaman not isteseler verirdim.
Saçlarımı seviyorum onları kesemem .Ben küçükken annem her gece saçımı okşar dı bu yüzden onlar kesemem işte bu yüzden ne isterlerse veriyorum anca kendi dışında...
Gidenler için üzülme onlar hala senin yanındalar onlar gitmediler aslında 👥
