De BuurtPolitie -Hopen of Dromen- Deel 2

~14

Koens Pov.

Ik wandel niet op mijn gemak het kantoor binnen. Erik en Brigitte zijn er al. We lopen recht naar de refter waar we elk een tas koffie nemen. Er staat al een warme koffie op tafel. Raar. Ik ging zitten en voelde iets zacht aan mijn rug . Ik tast aan mijn stoel en voel een trui hangen. Van Tineke. "Koen ?". Ik keek op. Ik knikte. "Zin in vandaag?"." Ja..".ik il vandaag het goedmaken met Tineke.. Maar of zij dat wilt? I/k hoop het echt , ik kan haar niet missen. Ik slaap slecht omdat ze niet naast mij ligt. Ik voel me eenzaam omdat ik haar warme knuffels niet meer heb. Kortom , mijn leven is nu niks meer waard. Ik hou te veel van haar om haar te vergeten. "Koeeeen?" riep eric .hij zwaaide voor mijn ogen.ik schiet recht."Je zat te dagdrome-" erik werdt onderbroken door een deur die openging. Tineke ! Ik zag hoe huilde, ze keek in mij ogen , maar keek direct weer weg. "B-Brigitte kun je eens komen , wil je?" zei ze stil. Brigitte knikte en stond recht. De deur werdt gesloten en ik en Erik bleven achter.

Na een tijdje was iedereen er , behalve Tineke en Brigitte. Dan kwam ook de chef binnen voor de takenverdeling. "Bon Mannekes , takenverdeling."."Floor en Veli , Flitsen en in de namiddag papierwerk.Patrick zoals gewoonlijk aan de balie. Erik , na de middag ga jij met brigitte papierwerk doen. YES ! ik kan het goedmaken vanmiddag !  ik fleurde op."Koen , zo blij dat je mag patrouilleren met Tineke vanmiddag?" Vroeg de chef. "Ja!". Hij grinikkte en klapte in zijn handen. "Aan het werk allemaal !". We stonden allemaal op en gingen naar de kleedkamer. Erik kwam bij mij staan. "Eerst moet je met mij de voormiddag door komen !" Ik lachte. We maakten ons klaar en we vertrokken.

Tinekes Pov.

Ik en Brigitte waren aan het patrouilleren. Buiten een man die zonder gordel reed , was er nog nieks gebeurd. De dispatch ging af. "Dispatch voor Tineke."."Tineke Luistert". "Vanmiddag ga jij patrouilleren met Koen over"."Oke.." Ik drukte de walkietalkie af. Brigitte reed , maar toch kon ze het niet laten om naar mij te kijken. "OMG Tineke , ja kan het goed maken vanmiddag !". Ik schudde nee. "Komaan , ik weet goed genoeg dat je hem zwaar mist."."Ja dat wel ma-". Ze liet me niet uitspreken. "Tututu , jij gaat het goedmaken. Doe het voor Koen! En natuurlijk voor jezelf..". Ik gaf toe. "Ik zal het goedmaken , je hebt gelijk. Ik kan hem niet missen." Brigitte lachde. "Zie je wel ?". Ik grinikkte. Ik keek recht voor mij en zag een auto spookrijden en op ons afkomen. "BRIGITTE PAS OP!". Ik gaf een draai aan het stuur zodat we op een grasveld waren geslipt. "O-Oh god , dankje Tineke!" Zei Brigitte geschroken. Ik was ook tamelijk verschoten. Ik glimlachte. We stapten effkes uit voor te bekomen. We leunden tegen de anonieme wagen aan. Opeens hoorden we twee mannenstemmen achter ons.

Wow , in 1 dag dat mijn verhaal online staat , 100 likes en al in de duizend reads!