Miłość nie tylko boli.

Ciągle bym pisała jak miłość jest straszna i smutna, ale zapomniałam że mimo wszystko jest piękna.. Uwielbiam akurat przy tej osobie to ,że mogę być sobą.. Kocham z nim spędzać czas, mam motylki w brzuchu kiedy powie mi coś miłego..  A co w tym jest najpiękniejsze nie widzę nikogo poza nim, jest ktoś przystojny równie fajny ale nie umiałabym przestać to właśnie o nim myśleć, bo tylko on sprawia ,że jestem naprawdę szczęśliwa.. Jakbyśmy byli razem tylko jego bym już ostatecznie wstawiała na pierwszym miejscu.. Poświęcała i starała dla niego. Każdego dnia mówiłabym jak bardzo go kocham i jaki jest wspaniałym człowiekiem. Myśleć i wyobrażać sobie z nim przyszłość jest jak piękny film.. Jestem zazdrosną osobą, ale zapewne nie byłabym już kiedy byłby właśnie mój.. On jest tą osobą za którą mi jest tylko miłość.. Kochanie to w pewnym sensie oddanie cząstki siebie komuś jednak to ta osoba decyduje, czy te cząstkę przyjmie... Każde jego zmartwienie to i moje, każda łza równie jak moja. Równie piękne jest to, że dasz mu całą siebie. Czujesz od tak ,że dla niego byś mogła poświecić wszystko. Nikogo nie widzisz i nie zobaczysz po za nim. Bo on jest twoim światełkiem w ponurej ciemności zwanej życiem. Samym uśmiechem może dać ci radość i pocieszenie.. Dlatego tylko czekam, aż ja się stanę jego cząstką..