Alam niyo yung pakiramdam na natatangahan ka sa sarili mo? Oo naranasan ko na.
Mga grade 7 ako nun, oo naabutan ko kabwisit! May pinsan ako sa ama na hindi gwapo pero gwapo. Haha! Oo ako na magulo. Siya kasi ung sinasabi nila na parang 'tall, dark and handsome' na descriptiong uso sa ating mga babae. Nagustuhan ko siya dahil para sa akin noon siya ang pinaka sa lahat pa ang lalaking nakilala ko both with reality and imagination.
Siya ang unang una kong pinagtripan. Tinextmate ko siya. Yung nagpakilala ng ibang pangalan tapos kalaunan nagkaalaman, ung pagnanghingi ng load loloadan mo kahit mauubos na ang pera mo. Siya yung parang namimiss mo pero hindi pala. Siya ung akala mo inlove ka pero hindi pala. Siya lang kasi ang ginawang blessing in disguise ni God para magka-ideal man.
Nagsimula sa 'I thought i like him' line pero alam ko na sa sarili kong crush ko siya at napunta sa point ba inamin ko din sa sarili kong mahal ko siya pero hindi naman ako timang para sabihing mahal ko siya, hashtag yuck pinsan ko yun.
Grade 3 ako nagkacrush sa kanya dahil sa malamang sa alamang na siya ang gwapi sa mga mata ko at nag i-stand out.
Grade 5 ako ng maasin ko sa sarili kong okay na, mahal ko na siya may bestfrownd pa akong pinsan naman niya na may crush din sa kanya, nyeta! Hashtag may karibal pa.
Doon ko naranasan kalihim sa mga paningin-tingin, sulyap-sulyap. Kiligin sa mga nakakilig namang mga moves niya.
Nakunyento na ako doon, hindi inaamin at hindi din tinatanggi. Doon pumasok sa isip ko na 'how about my future man?' is he like him? ' gumaganoon na ako noon saka biglang isang araw napunta sa boyfriend state na sa buhay ko na lahat sila may jowa ako lang wala kaya ginawa ko siyang jowa. Hashtag imaginary boyfriend!
Sa mga nakakaalam kong sino naman talaga ako, alam nila ito.
YOU ARE READING
Me
RandomHuwag kang chismosa! Yung mababasa mo basahin mo lang huwag kang chismosa sabi! #walakangpake