Atlantis/ İwaoi

-final-

Hajime yumuşak zeminde kıpırdandı. Korkuyordu. Çok korkuyordu . Gözlerini yavaşça açtığında kendini bir kumsalda buldu. Karşısında mavi bir deniz vardı. Güneş batıyordu. Gözlerini yana çevirdiğinde yanında yatan sevgilisini gördü. Ona yaklaştı. Kulağını göğsüne götürerek kalbini dinledi. 

Kalbi atıyordu. 

İkisi de yaşıyordu. 

Sevgilisine uzanarak ona dokundu.

-Toru uyanmalısın sevgilim. Bir şeyler oldu." Toru kıpırdandı. Gözlerini açtığında karşısında sevgilisinin yüzünü gördü. Ona bakıyordu ve yaşıyordu? Mutlulukla yerinden doğruldu.

-Neler oluyor Hajime? Yaşıyor muyuz? " Hajime sevgilisine gülümsedi:

-Sanırım evet sevgilim. Yaşıyoruz. Tanrı bizi kurtardı. " Hajime elini sevgilisinin yanağına götürerek dudaklarını ona bastırdı. Sevgililer nefessiz kalana kadar öpüştüler. İki genç birbirlerinden ayrıldıklarında Hajime ayağa kalktı ve üzerine baktı. Üzerinde upuzun  mavi bir elbise vardı . Toru da ayağa kalktığında onda da o elbisenin beyaz renginden olduğunu gördü. 

-Ne kadar rahatmış bu? " Toru etrafında bir tur döndüğünde Hajime onu süzüyordu. Her şey ona çok yakışıyordu. Toru sevgilisinin onu süzdüğünü gördüğünde ona yaklaştı ve fısıldadı:

-Güzel mi olmuşum? " Hajime ölür ölmez(?) onun nasıl bu kadar umursamaz olabileceğine şaşırdı. 

-Ölü müyüz veya yaşıyor muyuz belli değil ve sen gelip benimle flörtleşiyorsun Toru? " Toru gülümsedi ve sevgilisinin elini kavrayarak onu peşinden sürükledi. 

-Ne yapıyorsun? 

-Koşalım sevgilim. Nerede olduğumuz umurumda değil. Koşalım sadece. Sonra şarap içelim. Sonra seni bir duvara yaslayıp öpeyim. İnsanlar bizi umursamasın. 

-Ya burası da ilişkimizi desteklemezse?

-Tekrar doğarız sevgilim. Ne olacak? " İki genç gülüşerek sahil boyunca koştu. Ayaklarında tahtadan sandaletleri ile . Üstlerinde kimonoları ile. Kalpleri atarken , nefes alıp verirken , gülümseyerek yeni hayatlarına doğru koştular.