BLOODY DARK MANSION(on-going)

CHAPTER 12

SCARLET POV

Biglang bumuhos lang lakas ng ulan at wala kaming nagawa ni kaycee kundi ang pumasok sa napakalaking mansion.

Naramdaman kong bumilis ang tibok ng puso ko at nanindig ang balahibo ko pagkatapos pumasok sa madilim na mansion.Masyadong madilim sa loob may kaunting nagliligaw ng liwanag galing sa bintana pero hindi iyon sapat para makakita kami ng magandang pwesto.

"Kaycee...dito muna tayo hanggang sa tumigil na ang ulan."

"C-cge" kitang kita ko sa mata ni kaycee ang takot at pag aalinlangan

Naglakad ako sa bandang gilid ng may mabangga akong kahoy na upuan at agad iyong gumawa ng ingay.Agad namang tumakbo si kaycee palapit sakin ng biglang bumukas ang pinto ng isang kwarto.

Agad namin iyong nilapitan at nagulat kami ng tumumbad saamin ang ibang istudyante na kaklase namin na walang buhay.Naghalo halong masangsang na amoy at dugo ang bumungad samin ng lumapit kami dito.Halos masuka kaming pareho ni kaycee dahil hindi namin kaya ang amoy.Kaya agad kaming tumakbo papunta sa pinto para lumabas pero....isang malaking itim na blangkong pader ang tumumbad samin.

"S-scarlet...p-panong..."

"K-kaycee!" Napasigaw ako ng biglang nawalan ng malay si kaycee at agad ko syang sinalo bago pa sya bumagsak sa sahig."I hate this damn mansion!Did someone here?!" Sigaw ko at bigla din akong nawalan ng malay

-

YHUMI'S POV

-
Naglalakad kami ngayon sa isang napakalawak na gubat...hindi nga namin alam kong san kami pupunta.Masyado kaming kunti para maghiwahiwalay.Baka may mawala pa samin kapag ginawa namin yun.

Malayo narin ang nalalakad namin pero wala parin kaming makitang scarlet at kaycee.

Habang naglalakad at sinisigaw ang pangalan nila scarlet ay may napakalaking mansion akong natanaw,agad naman akong kinilabutan dahil sa sobrang takot ng bigla iyong nawala sa paningin ko at tumumbad iyon sa harapan namin.

May kung anong takot kaming lahat na naramdaman kitang kita ko iyon sa ekspresyon ng mga mukha nila.Maski ako ay ganun din...

Nakita ko kung panong maluluha na si yhuri dahil sa takot.

Isang malaking mansion na puno ng dugo ang pintuan at mga ulo ng kaklase namin at may iba pang istudyante na hindi namain gaanong kilala.

Naduwal ako ng biglang makaamoy ng isang masangsang at mabahong amoy na dala ng hangin muna sa mansiong iyon.

"J-jack a-ano yan?" Agad akong bumaling kay jack na may nag tatanong ding tingin.

"A-ate...natatakot ako!" Halos pumiyok pa si yhuri ng sabihin iyon at sabay hagulgul kaya agad ko naman syang niyakap.

"W-wag kang mag alala magiging maayos din ang lahat kapag nahanap na natin sila scarlet at kaycee ay makakauwi na tayo."

"This is gonna be wierd.Like what i said it's dangerous!" Sabi naman ni renzo na halatang pinipilit lang nyang wag matakot pero kitang kita ko iyon sa mata nya.

Nakita ko namang lumapit si jack sa pinto at agad naman nyang tinakpan ang kanyang bibig at ilong.Nakita kong binuksan nya ang pinto at humarap samin.

"Wait...what!papasok tayo jan?!seriously jack?!" Sigaw ko sakanya...tango lang ang naging sagot nya

"No!ate hindi tayo papasok sa loob ng mansiong yan!" Saad ni yhumi ng lumapit ako kay jack.

Wala kaming magagawa dahil baka nanjan sa loob sila scarlet pero wala parin kaming kasiguradohan dun.

"Baby...we can stay here if you want?" Narinig kong tanong ni renzo kay yhuri

Agad naman akong sumigaw sakanila"Pero pano sila scarlet?!Pwede ba isipin nyo rin yung kaibigan natin wag lang yung sarili nyo!Yhuri sasama ka!hindi ako papayag na maiwan kayong dalawa ni renzo dito!baka ano pang gawin sayo nyan!" Galit na saad ko

"A-ate—"

"I said sasama ka sakin!" Agad akong lumapit sakanya at  hinila sya papasok sa mansion.

Nakita ko namang sumunod si renzo at kitang kita ko ang pag aalinangan nya.

takot.

Si jack ay naunang pumasok kaya nakita ko agad kong sino na ang kasama nya sa isang gilid....

scarlet....kaycee....

Gusto kong sumigaw pero agad kaming nagulat ng biglang may pumasok ding mga babae at lalaki.

"S-sino kayo?" Tanong ko dito pero wala ni isa sa kanila ang sumagot...may ilan pang kasunod sakanila na pumasok at ni isa rin dun ay hindi ko kilala

Hindi ko na lang sila pinansin at agad naman kaming lumapit kita jack na nakaupo lang sa isang gilid...walang malay sila scarlet at kaycee.

Kitang kita ko sa mga mata ni jack pag aalala dahil sa kalagayan ni scarlet...Pero hindi nya man lang,hinayaang ilabas iyon sa ekspresyon ng kanyang mukha.

Ano bang nangyayare?hindi ko na naiintindihan...bakit kailangang humantong sa ganito?

Punong puno ang isip ko ng mga katanongan subalit wala akong magawa.

Wala akong kayang gawin sa ngayon.

Natigilan lang ako sa pag iisip ng biglang nandilim ang paligid at bigla nalang akong nawalan ng malay....

———————–———————————
Hehe :) thank u