Dün bölüm atıcaktım ama unuttum üzgünüm umarım beğenirsiniz
*Hatırlatma*
Jimin-Yu Jin: seni çok özledim
İkimizde aynı anda söylemiştik şaşırmadım değil
*Hatırlatma son*
Jimin: Y-Yu Jin i-iyimisin güzelim
Başımı olumlu anlamda salladım
Yu Jin: iyiyim ama sen Amerika'da değil miydin?
Gözlerim dolmuştu onu gerçekten çok seviyordum ve çok özlemiştim ama evliydim....
Jimin: döndüm bitanem
Saçımı okşuyordu keşke hiç gitmeseydin sevgilim ben düşüncelere dalmışken odaya Jungkook daldı
Jungkook: J-jimin
Jimin: J-jungkook
Ne olduğuyla ilgili hiç bir fikrim yoktu bir Jungkook'a bir de Jimin'e bakıyordum Jungkook hemen yanıma oturdu ve sarıldı
Jungkook: iyi misin aşkım noldu sana
Yu Jin: iyiyim bende bilmiyorum birden bayıldım
Jungkook sinirle Jimin'e bakmaya başlamıştı
Jungkook: sen mi yaptın lan?!
Yakalarından tuttu
Jungkook: CEVAP VER SEN Mİ YAPTIN
Yu Jin: Jungkook sakin ol
Jungkook: dur bi
Jimin yakasını Jungkook'un ellerinden kurtardı
Jimin: ben bişey yapmadım vampir zehrine basmış
Jungkook: senin yapmadığın ne malûm?
Jimin: Tae'ye sor
Jungkook: inanmıyorum Yoongi'ye sorucam
Jimin: sor o da aynı cevabı verecektir
Jungkook: YOONGİ
Yoongi birden odaya daldı
Yoongi: noldu Jk
Jungkook: vampir zehrini oraya kim dökmüş?
Yoongi: büyücüler bu resmen savaş ilanıdır
Yu Jin: n-nE h-hayır h-hazır d-değilim
Yoongi: hazırsın Yu Jin
Yu Jin: a-ama bana olmuyor daha çok çalışmalısın diyordun
Yoongi: o en kötü ihtimal içindi yani şuan olacak savaş için bile çok güçlüsün
Jungkook: bebeğim savaşı her şekilde biz kazanıcaz sana zarar gelmesine asla izin vermiycem
Sarıldı bende ona sarıldım ama Jimin sinirden patlayacak gibiydi sanırım kıskandı...
*****1 gün sonra*****
Hastaneden çıkmış odamda yatıyordum ki içeri annem girdi hemen oturur pozisyona geçtim
Soo Chin: nasılmış bakalım benim prensesim
Yanıma oturdu
Yu Jin: iyiyim anne
Soo Chin: düşünceli gibisin tatlım birşey mi oldu
Yu Jin: anne...
Soo Chin: efendim
Yu Jin: J-jimin d-döndü
Soo Chin: NE
Hemen ayağa kalktı
Soo Chin: hayır hayır hayır rüya mı gördün şimdi hiç sırası değil ondan uzak durman gerekiyor
Yu Jin: anne ben Jimin'i seviyorum
Soo Chin: Hayır Jungkook'u seviyorsun
Yu Jin: evet ama o benim abim abimle evlendim zaten şaka gibi
Soo Chin: abin değil kocan ve Jimin'den uzak dur kalbini kırmak istemiyorum
Yu Jin: ya anne anlamıyormusun ben Jimin'i seviyorum
Soo Chin: offf anlıyorum kızım ama onun bizden alması gereken bir intikam var ve seni öldürmesine izin veremem
Saçımı geriye attı
Yu Jin: ANLAMIYORSUN İŞTE ANLAMIYORSUN
kendimi yatağa atıp hıçkırarak ağlamaya başlamıştım annem de yanıma oturmuş birşeyler söylüyordu ama anlamıyordum
*****1 saat sonra*****
Evet doğru hâlâ ağlıyordum ama bu sefer yanımda annem değil ablam vardı
Sana: of Yu Jin yeter içim şişti kaç saattir ağlıyorsun hamile misin sen
Ne saçmalıyor bu
Yu Jin: ne saçmalıyosun abla tabiki hamile değilim ayrıca çıkabilirsin bak kapı orda
Kapıyı gösterdim, bana ciddimisin bakışı attı umursamayıp ağlamaya devam ettim
Sana: aaah hadi ama gittiğinde bile bu kadar üzülmemiştin
Of neden burada beni kimse anlamıyor
Yu Jin: abla yalnız kalmak istiyorum çıkar mısın
Sana: iyi olucak mısın bak ben senin iyiliğin için yapıyorum
Yu Jin: biliyorum deniycem
Sana: peki sen bilirsin
Yanağımdan öpüp odamdan çıktı bende ağlamaya devam ettim bir süre sonra birden kapı açıldı ve içeri biri girdi
?: YU JİN KALK ÇABUK
noluyo ya
Bu bölümde bu kadar kızmayın bana çünkü hakkınız yok kitabı bin kişi okumuş ama ne oy var ne de yorum zaten bu bölümü de ağlarken yazıyorum neyse umarım beğenmişsinizdir bir daha ki bölümü gerçekten sınırı geçmeden atmıycam her yazar gibi bende emeğimin karşılığını almak istiyorum neyse bye
+6 oy
+4 yorum
