Ölü İntikam

"AÇ ŞU KAPIYI" diye bağırdı adam. Kadın korkuyordu. Kapıyı açmadı ve adam tekrar bağırdı.

"KAPIYI AÇ YOKSA BEN ŞİMDİ KIRICAM" Kadın korkuyla seslendi adama.

"G-git lütfen git" Adam daha çok öfkelendi ve kapıyı kırdı.
"Ben sana benden kurtuluş yok demedim mi? Nasıl kaçarsın! Üstelik karnında benim çocuğumla!" Kadın bir an öfkelendi ve kprkusuna rağmen adamın karşısına dikildi.

"Çocuğun mu? Daha geçen hafta onu aldırmayacak mıydın? Şimdi nerden senin çocuğun oldu!" Adam iyice delirdi ve kadının yüzüne tokat attı. Kadın yere düştü.

"Çocuğumu bir doğur ben sana yapıcağımı biliyorum!" dedi adam. Kadın gülmeye başladı. Ayağa kalktı ve adama yaklaştı.

"Ne yapcaksın öldürecek misin? Sen hiç zahmet etme ben şimdi kendimi öldürürüm" dedi. Adam hiçbir şey anlamazken kadın adamın belindeki silahı çıkarttı ve kendi karnına sıktı. Kadın yere yığılırken adam kadını kucağına aldı ve evden çıktı. Arabanın arka koltuğuna kadını uzandırıp son hız hastaneye sürdü.

Hastanenin önüne geldiğinde hızla arabadn indi ve kadını arabadan çıkarırken bağırdı. Doktorlar hızla kadını sedyeye yatırdılar ve ameliyat haneye götürdüler.

5 YIL SONRA

5 Yıl olmuştu kadın ve karnındaki bebek öleli. Kadın Adamın umrunda değildi ama bebeğin ölmesi onu yıkmıştı. Geceleri rüyalarında bir kız görüyordu. Sapsarı saçları ve mavi gözleri olan çok güzel bir genç kız.

"Baba ben çok güzelim değil mi?" diyordu genç kız adama. Adam o an anlıyordu onun ölen çocuğu olduğunu. Adam gülümsüyor ve konuşuyordu.

"Evet güzel kızım. Sen çok güzelsin" Birden kız ağlamaya başlıyor ve her tarafı kanla kaplanıyordu.

"Ama sen beni öldürdün!" diye bağırıyordu. Ve tam o an adam uyanıyordu.

2 YIL SONRA

Adam sonunda mezarlığa gitmeye karar verdi. 7 yıl olmuştu ve o mezarlığa gitmeye anca cesaret edebilmişti. Kabusları devam ediyordu ve artık doğru düzgün bile uyuyamıyordu.

Mezarın başına geldiğinde 7-8 yaşlarında küçük bir kız gördü. Mezarın başında ağlıyordu. Adam yaklaşınca bu küçük kızın rüyalarında gördüğü genç kızın daha küçük hali olduğunu farketti.

Küçük kız yavaşça ayağa kalktı ve adama döndü. Gözyaşları durmadan akarken kahkaha atmaya başladı. Adam şaşırdı. Kızın kahkahaları son bulurken gökyüzü gri bulutlarla kaplandı ve yağmur hızla yağmaya başladı.

Adam artık korkmaya başladı. Küçük kızın yüzünde tehlikeli bir sırıtış oldu. Yavaşça adama yaklaştı.

"Baba" dedi fısıldarcasına ve devam etti.
"Ben güzel miyim?" Adam titreyen sesiyle cevap verdi.

"Gü-güzelsin" Küçük kız tekrar kahkaha attı. Adam korkuyla bir adım geriledi. Küçük kız kahkahasını durdurup adama baktı. Gözlerini yavaşça kapattı. Birden açınca mavi gözleri yerine simsiyah gözlerle karşılastı adam. Kızın gözlerinin beyaz olan yeri bile siyahtı ve kızın gözlerinden siyah bir sıvı akıyordu. Sarı saçları koyu siyaha büründü. Kızın tırnakları uzadı ve bir pençe haline geldi. Ardından arkasından sinsiyah kanatları ortaya çıktı ve havalandı kız.

Yağmur şiddetini artırırken adam daha fazla korkmaya başlamıştı. Kız konuşmaya başladığında sesi kalınlaşmış ve ürkütücü bir tınıyla çıkıyordu.

"Sen beni öldürdün!" diye bağırdı. Adam başını iki yana hızla salladı ve itiraz etti.

"Seni ben öldürmedim" Kız tekrarladı.

"Beni sen öldürdün!" Kız adama doğru atıldı, adam hızla koşmaya başladı ama kaçamadı. Artık çok geçti. Adam son nefesini verirken kızın dudaklarından çıkan sözleri duydu.

"Birinin korkması gereken şey ölüm değil asla yaşamaya başlayamamaktır"

Yaşamaya başlamadan ölmüştü ve bunun tek sorumlusu babası olucak adamdı.

✴✴✴

O gün o mezarlıkta olan herkesin aklından o yaşananlar silinmişti ve adam kayıp olarak kayıtlara geçmişti. Kimse adamın cesedine ulaşamamıştı ve bir süre sonra kayıp dosyası kapatılmış ve unutulmuştu...