Prologue

1 0 0
                                    

"P-please! Where's Carmina?!"

I tried my voice more loudly but i couldn't. I'm so tired, my eyes like had a needle stitched on it, it's really hurts me a lot emotionally,  maybe because i almost lose my tears.

I too much cry.

" Where are you C-carmina?"

I lost my control, where is she! Here at the moment when the raindrops fall at my whole body and my knee was bended, my shoulder was shaken, I can't almost breathe.

"Ayos l-lang sa'kin kung hindi mo ako m-mahal, but please.... don't made me feel scared!"

Ni isang tunog ng yapak ng isang tao ay hindi ko marinig lalo na dahil malakas ang pag bagsak ng ulan.

Nag sama na ang luha ko at tubig ulan na makikisama sa aking pag dadalamhati.

"B-bakit lagi mo akong ginaganito?! B-bakit?!"

I want to sleep, I wanna rest but with her.

I want to go home but with her hand i could hold.

I want to feed myself but was with her cook.

I want to see her badly.

"Hindi ako naniniwala! g-gusto kitang makita at ikaw mismo ang mag paramdam noon sa'kin."

Nakatuon na ang dalawa kong braso sa putik at nanginginig.

Gusto kitang makita pero ikaw ang lumayo.

Ganoon ba talaga ang tadhana nating dalawa?

Hindi ako papayag kung ganoon dahil mahal kita.

"M-mahal kita Carmina!"

Maraming beses ko ng gustong tanggkaing sabihin ito sakanya pero hindi ko magawa, na duwag ako.

Hindi ko kayang gawin pero ngayon, ngayon ko lang napagtanto na kaya kong sabihin sakanya ang mga salitang iyon.

How could i wanted to rest, wanted to go home because i know you leave me for real. But then expecting you will came and hold my hand and kiss my lips and hug me so tight.

This was the feeling i hate. Ang mag hintay sa taong hindi mo alam kong babalikan ka pa o paaasahin ka hanggang sa malimutan mong buhay kapa.

Ngayong alam ko sa sarili ko na hindi mo ako kakandungin sa mga oras na kailangan kita, na ngayong kailangan kita pero wala ka.

Bakit ba naging manhid ako. naging tanga ako at inakalang Hindi mo ako mahal at sarili mo lang ang iniisip mo.

How could I think of that even if you always save my life on the edge of death.

You're always there for me at the sinful time of my life.

Kahit kakaiba kang babae hindi ako matatakot, kahit na ang mga kamay mo pa ang kumitil ng aking buhay handa akong ialay ang aking buhay para sayo pero parang na huli ako.

Mag didilim na at lugmok parin ang aking mga tuhod sa putikan, tanggap na ng aking bibig na hindi ka susulpot sa sitwasyong ito. Ngunit hindi ang aking isip at buong pag katao. Tumila na rin ang malakas na ulan at napalitan ng malamig na hanging ang paligid.

The cold sensation covered my whole body, it's deadly cold when it hits my body, I frozed. I gradually fell asleep, my tiredness is now on my way, I could feel it. Just a few second my body slowly give up and fall on the quagmire.

It sucks!









You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 13 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Where's Carmina?Where stories live. Discover now