Romantic Nightmare

Hoofdstuk 4 - De Eerste Schooldag

{Pov Gabriella}

''TRINGG" Ik schrik wakker en sla mijn wekker uit. Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Heel even vraag ik me af waar ik ben. En dan weet ik het weer. In mijn nieuwe kamer, in Rotterdam. En het is de eerste schooldag! Ik twijfel, ik blijf liever liggen dan dat ik mij zo tussen de vreemde mensen moet gooien. Ik schraap al mijn moed bij elkaar en kom uit bed. Ik strompel naar mijn badkamer en ga me douchen met de nieuwe shampoo en zeepjes. En ik moet toegeven, het ruikt héérlijk!

Nadat ik heb gedoucht, mijn kleren heb aangetrokken, mijn schoenen klaar heb gezet en mijn tas heb klaargemaakt loop ik naar de gang. Ik leg mijn schoenen en tas bij de trap neer en roep mijn moeder. Ze antwoord gelijk vanuit haar kamer.Ik loop haar kamer in en zie alles wat ze heeft klaargezet.

''Hey mam, hier ben ik'' ''Ben je klaar voor je eerste schooldag lieverd?'' Antwoord ze met haar rug naar me toe. ''Nee niet echt maar we maken er het beste van hé'' Ze draait zich om en meteen valt haar mond open. ''Wauw Gabriella, wat zie je er mooi uit in die kleren! Kom hier dan doe ik je haar en je make-up meid.'' En ze wijst naar de stoel voor de spiegel en make-uptafel.

Zo gauw ik ga zitten begint mijn moeder met het drogen van mijn haar. Zowaar heeft mijn haar eens een goede bui vandaag, want het pluist voor het eerst een keer niet. ''Ik laat het eerst even afkoelen en spray het daarna in voor het krullen anders beschadigt het teveel.'' Ik laat het langs me gaan. Mijn moeder gaat verder met de make-up, mijn haar en ze ratelt maar door. Ik luister niet zo, ik denk na over school.

Na een half uurtje is mijn moeder klaar, ze duwt me nog even gauw een lipstick, mascara en de krultang met spray in mijn handen. ''Voor het geval het niet meer goed zit wanneer dat wel zou moeten'' En ze knipoogt. We lopen samen naar beneden zodra ik mijn schoenen en tas heb opgeraapt. Daar vind ik mijn vader die net een ontbijt klaar heeft gemaakt.

''Hier is je ontbijt voor je eerste schooldag! Ben je nerveus?'' vraagt hij belangstellend terwijl hij het bord op tafel zet met de mand met broodjes. ''Beetje wel'' Zeg ik zacht. ''Maar dat komt wel goed hoop ik!'' Zeg ik nep zelfverzekerd. Ik weet helemaal niet of het goedkomt maar we doen maar gewoon alsof het zo is. Denk ik bij mezelf.

Nadat ik mijn eten opgegeten heb en mijn tanden gepoetst heb en de lippenstift bijgewerkt is door mijn moeder, trek ik mijn schoenen aan, en stappen ik en mijn moeder in de auto. Op naar school!

Zodra we er zijn stap ik uit, pak mijn tas en zeg mijn moeder gedag. Zodra ik me omdraai en de ingang zie, slaan de zenuwen toe. Shit, ik ken niemand en niemand ziet er écht aardig uit.?!

Ik loop voorzichtig maar toch redelijk zelfverzekerd het gebouw in en meld me bij de Administratie. Voor me zie ik een kleine vrouw, rond de 40 jaar gok ik, met rood, kort haar. Ze glimlacht vriendelijk. ''Je bent nieuw hier neem ik aan?'' ''Ja'' Zeg ik onzeker. ''Niks om je zorgen om te maken meid, hier is je rooster en je kluissleutel, moet ik je even uitleggen en laten zien hoe dit gebouw in elkaar zit?'' Ik knik en ik loop mee.

Na een halfuurtje ken ik het gebouw uit mijn hoofd en zit ik in het eerste lokaal. Het is de eerste schooldag dus we leren nu onze nieuwe mentor kennen en elkaar in de klas. Mijn mentor is een vriendelijke, kale man van ongeveer 50jaar oud. Hij is vriendelijk en laat iedereen zichzelf voorstellen. Na een tijdje gaat de bel en zodra ik wil opstaan en uit het lokaal wil lopen komt er een meisje naar me toe. Ik herinner haar naam nog, Marie. Ze heeft donkerblond lang haar tot het midden van haar rug en draagt een jeans met een wit topje. ''Hey'' ''Hee'' Zeg ik terug. Niet te angstig Gabriella! ''Ik vond je wel aardig klinken dus dacht ik tel me even goed voor, Marie, 17 jaar.'' ''Oh oke, Gabriella, 17 Jaar, aangenaam'' ''Aangenaam Gabriella, zin om van de week een keer af te spreken?'' Ja is goed'' Stem ik in. ''Wanneer?'' Vraag ik erna. ''Geef me je nummer en dan spreken we wel eens af goed? We appen dan.'' ''Is goed'' Ik geef haar mijn nummer en neem afscheid, daarna loop ik richting de aula.

We hebben even tijd en daarna heb ik 1 les. Marie is naar de stad omdat zij er geen meer had. Ik ga met mijn tas naar mijn kluis en pak de boeken die ik nodig heb. Ik zie verderop een groepje jongens staan die met elkaar lopen te klieren. Ik schenk er geen aandacht aan.

Wanneer ik mijn boeken bij elkaar heb komt er ineens een stem achter me ''Hey, nieuw hier?'' Ik schrik en laat een boek vallen. ''Oh sorry wacht ik pak hem wel'' Op dat moment wil ik hem zelf ook pakken en onze handen raken elkaar. Ik trek snel mijn hand terug en kijk op. Ik kijk in 2 helder blauwe ogen en ik weet niet wat ik zie.

Ik kom omhoog en de jongen pakt mijn boek op en komt voor me staan, hij is denk ik bijna een kop groter dan mij, ik schat hem 1,78m, heeft lichtbruin/donkerblond haar wat halflang is, sproeten en 2 helderblauwe ogen. Mijn mond valt net niet open. ''Hey sorry, ik ben Jesse, wie ben jij schoonheid?'' Ik bloos en pak mijn boek aan. ''Gabriella'' Niet verlegen zijn, dit is je kans, hij is echt knap!

Ik bloos een beetje en lach onzeker. ''Nou aangenaam Gabriella, ik hoop dat ik je nog eens spreek!'' Hij lacht nog even lief en loopt dan weg. Wat is me overkomen? Ik krijg een warm gevoel en pak mijn laatste boek in terwijl de bel gaat.

De rest van de dag vliegt voorbij en wanneer ik bij mijn moeder in de auto stap, moet ik even verwerken wat ik allemaal meegemaakt heb.

[Athors Note]

Eindelijk weer een lang hoofdstuk, was een beetje vaak inspiratieloos maar heb mijn best gedaan! Hopelijk vertellen jullie mij hoe jullie het vinden! :)