Dün gece yağmur yağarken çok korktum. Yanımda hiçbir zaman affedemeyeceğim ama çok sevdiğim birisi vardı. Şimşek çaktı, gök gürledi. Bir şeylerden korktuğum zaman hiç belli etmezdim. Öyle sakin, durgun. Ama içimde ki korkuyu gören birisi oldu. "Korkma, yanındayım ben." Dedi. Bu cümle bir insanı affetmeyi istemek için ne güzel sebep. Sanki içimden bir yükü daha aldı. Oysa yağmurları da onun yüzünden sevmezdim..Şimdi onun sayesinde mi seveceğim? |•Birileri - Halledebilirdik✨
Gülsüm Alabay
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
