His Beautiful Prey

CHAPTER 27

Matalim kong tinignan ang lalaking may utang sa akin. Nakatali siya sa upuan habang duguan at puno ng mga pasa ang kanyang pisngi.

"D--on," nanginginig ang kanyang boses sa takot.

"Fuck you! Nasa'n na ang bayad mo, ha?!" singhal ko.

"Don, bi--bigyan mo p-pa ako ng i-i-isang Linggo. Babayaran ko na ang utang ko," pagmamakaawa niya.

"Tsk."

Itinaas ko ang aking kamao at sinuntok ng malakas ang mukha niya.

"Really, huh?" my voice filled with sarcasm, "Binigyan kita ng isang buwan, sa tingin mo ba pagbibigyan pa kita, huh? Tsk, tinakasan mo pa ako." Umiling ako at kunwari nag-iisip kung ano ang gagawin ko sa kaniya.

"Don, maawa ka p-po," bulong niya habang nagpupumilit sa sakit.

"Keep begging, I don't fucking care," I chuckled and opened the collection of knives.

"Don, please don't.."

Lumapit ako sa kaniya at ngumisi ng nakakaloko. Nanginginig ang kanyang labi habang ang mga luha ay walang tigil na pumapatak sa kanyang pisngi.

"Natatakot kang mamatay?"

"Do--n, ahhhhhhhhhh!!!" sigaw niya sa sakit, at narinig ko ang pagtawa ni Venom.

Hiniwa ko ang binti niya, at lumalandas ang dugo sa kanyang paa.

"Alam mo naman kung gaano ako ka-brutal, bakit tinakasan mo pa ako?!"  sigaw ko sabay hiniwa ang isa niyang binti.

"Arghhhh, sttoppp, please, have mercy!" sigaw niyang pakiusap.

"Mercy??" I laughed, "What's that?"

Patuloy kong hiniwa ang kanyang binti. Iyak at sigaw ang tanging naririnig sa basement.

A pool of blood was scattered on the floor. 

"Fuck you!" He spit on the floor.

My jaw was clenched, and my eyes were burning.

Fuck you pala, ha!

Hinawakan ko ang kanyang kamay at pinutol ang kanyang mga daliri kaya napasigaw siya sa sakit.

His pain and sorrow are unbearable.

"D--on, please," nahihirapan niyang bulong.

"You're weak and pathetic, poor dickhead," I hissed as I punched his face, "Do you think I will stop? Huh?! I'm Don Eros Mathew, the cruel and ruthless mafia leader. You're messing with a wrong person!" I stated.

Hinawakan ko ng mahigpit ang kanyang panga at hiniwa ito.

"Ahhhhhhhh!!!!"

Tinanggalan ko siya ng tainga sabay sinipa ang tiyan niya.

"Kill me."

"Pardon?"

"Ju-just ki-ll me..."

Tumingin ako sa kaniya, nakayuko lang siya habang walang tigil na pumapatak ang dugo sa sahig.

I inhaled deeply and shot him with my sniper.

Finally, I killed him!

"Burn him," I ordered my men, and I removed the gloves from my hands.

"Let's go, Venom," saad ko at lumabas kami sa basement.

Biglang tumunog ang aking cellphone. Kinuha ko ito sa aking bulsa at sinagot.

"Yes, Katrina?"

"Sir, I'm done with all the documents for the reunion with Mr. George tomorrow, and I-I just want to remind you about the meeting with Mr. Montenegro at 3:00 pm."