Campus Crushes Presents ; My Girlfriend is the Campus Nerd [ON HOLD]

//Chapter18

Chapter18

 by: BadPrincessInLove

[Christina’s POV]

Jonard: Sana, makapunta ka bukas bago ako maka-alis. Maghihintay ako… Paalam Christina…

  At lumakad na siya papalayo sken…

Ako: Jonard… Bakit… Bakit…

  *sigh* Pinahiran ko ang mga luha ko sa pisngi ko at umalis na sa lugar na iyon. Hinding-hindi na talaga ako babalik sa lugar na ito kahit kelan! Pangalawang beses na akong nasaktan at iisang lugar lang ang pinangyarihan. *sigh*

[you have new one message]

From: Sis.Clau

Message: Sis, san ka? Punta ka bahay.

  Ano na naman kelangan nito. Sorry sis, wala ako sa mood ngayon. *sigh*

To: Sis.Clau

Message: s0rry sis. Bz ak0 ngaun. Bkt pLa?

  And send. *sigh* Pagdating ko sa bahay, binagsak ko kaagad ang katawan ko sa kama ko at napikit. “Sana, makapunta ka bukas bago ako maka-alis. Maghihintay ako… Paalam Christina…”  “Sana, makapunta ka bukas bago ako maka-alis. Maghihintay ako… Paalam Christina…”  Bakit Jonard… Bakit…

[you have new one message]

From: Sis.Clau

Message: woLa Lg. bored ak0 xa bhAy e. nu pLa gwa m0?

  Okay, what the heck is the problem of this girl!? Pasalamat siya Sis ko ‘to. *sigh* Ano ba magandang alibi?

To: Sis.Clau

Message: may pngwa c mama sis. Pra sa w0rk nia. Gwin k0 dw pra m22 ak0 xa trbh0 nia.

  And send. “Sana, makapunta ka bukas bago ako maka-alis. Maghihintay ako… Paalam Christina…” AHHHHHH!!! Ano ba kasi problema mo Jonard at ang hilig-hilig mong saktan ako?! Okay na ako Jairo ehh… Pero hindi naman kami… *sigh* Ano ba dapat kong gawin sa k-

[you have new one message]

  Okay?! Yung totoo, wala bang balak matulog si Clau?! Tss.

From: Sis.Clau

Message: aHh okY. Geh sis, gwin m0 muna yan. bka mgaLit mama m0 sau. Hehe. 2lug na rin ak0. gd nyt. Sw8 dremz! ^O^

  Hay salamat!! Matutulog na rin siya sa wakas.

To: Sis.Clau

Message: Ok. Good night din.

   And send. Now… can somebody tell me what should I do to Jonard? Should I go or not? Arghhh!!! >,<

~~~

[Christina’s POV]

CCG: Ano?!

Ako: Hindi ako bingi okay?! Pwede naman kayong mag react na hindi sumisigaw ahh! Tss. But yeah… that’s the truth…

Clau: Pero bakit di mo sinabi sken sis? Akala ko ba wala taguan ng sekreto… *puot*

Ako: I know… I’m sorry. Di ko gusto magtago ng sekreto sa’yo sis pero… hindi ko talaga masabi sa’yo ehh… I’m sorry.

Clau: And then what?! Nasasaktan ka ng di ko alam. At ang Nakakainis pa, si Jonard pa!!! Sis naman ehh…

Ako: Sis sorry…

Brian: Don’t be childish Clau okay? Tss. Ang dapat niyong gawin ngayon ay kung ano ang dapat gawin ni Christina. Pupunta ka  ba o hindi? Jonard told you everything last night diba? I know you’re not that stubborn na hindi mapatawad si Jonard.

  What should I do?! Naguguluhan na ako! No. Final decision!

Ako: I’ll go!

Jairo: I’m with you Christina.

Clau: Me either sis.

CCG: kami rin. ^^

Ako: Thank you guys!

  Pagkatapos naming mag-usap ehh nag paalam kami kay Sir Dee na pumunta munang airport para puntahan si Jonard.

Ako: It’s already 8:45! Maka abot pa kaya tayo?

Clau: Sis, aabot tayo okay? Huminahon ka lang.

  Tumango lang ako. Nasa sasakyan kami ni Brian ngayon. Van nila yung dala namin kasi hindi kami kakasya sa sarili niyang kotse. 7 pa naman kaming lahat! Habang papunta kaming airport ehh halo-halo yung nararamdaman ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko pagdating ko ng airport. Should I say sorry? Should I say thank you? Darn! I really don’t know what to do!! >,<

Flight Stewardess: Calling all the passengers for the country America. We informed you all we will be leaving any minute now. Thank you.

Ako: Where the hell is he?!

  Luming-linga ako para hanapin si Jonard. Pero ni anino niya wala akong nakita. Humarap ako sa CCG na nakapalumbaba. Hindi ako umabot.

Ako: Hindi ako umabot…

  Nagsimula na akong humikbi dahil na iiyak na talaga ako. Hindi ko alam ang gagawin ko –

Clau: Jonard!

  Itinaas ko ang ulo ko mula sa pagkakayuko at tumingin sa direksyon na tinitingnan ng barkada. Nang mahagilap ng mga mata ko si Jonard, di ko na pinigilan ang mga luha ko habang papunta sa kanya.

Jonard: Christina…

Ako: You bastard!!! *SLAAAAAAAAAP!* Walang hiya ka! Bakit hindi mo ako hinintay ha?! Akala ko umalis ka na ng di pa ako nakikita langya ka!!! *crying*

Jonard: I’m sorry. Akala ko kasi di mo na ako mapapatawad pa kaya hin-

Ako: Akala mo lang yun!!! *crying* Langya ka talaga Jonard… Langya ka…

  Iyak ako ng iyak sa harapan ng barkada at kay Jonard. I know it’s awkward crying to someone who hurts me. Pero hindi ko talaga mapigilan. Marami akong natutunan kay Jonard ng sinaktan niya ako. Natuto akong lumaban. Natuto akong tumayo sa sarili kong mga paa. Natuto akong kontrolin ang emosyon ko. Natuto akong magmahal ng iba… At walang iba kundi si Jairo…

Jonard: Sshh.. Okay, I’m sorry. Andito parin naman ako ahh. Buhay na buhay pa. Kaya wag ka nang umiyak jan kulet.

  Tumingin ako sa kanya. Nakangiti siya sken. Pero ngiting humihingi ng sorry. Tumango na lang ako. At ginulo ang buhok ko. He touches my face and wiped away my tears.

Flight Stewardess: Again, calling all the passengers for the country America. We informed you all we will be leaving any minute now. Thank you.

  Napapadyak ako sa sobrang inis. Kanina pa tawag ng tawag yang announcer na yan! Nakakainis na! Hmpf! >3< Tumawa lang si Jonard at ginulo muli ang buhok ko.

Jonard: Pano ba yan? Last call na yun. I need to go now kulet.

  Darn! Bat ba to nagmamadali! Hindi pa ako nag thank you aalis na siya agad! I hug him tightly while saying…

Ako: Thanks for everything Jonard. Even though you hurt me, it thought me many things. And I’m thankful for that. Lahat yun ay dahil sa’yo. Thank you so much. Goodbye kulet…

  Darn! Umiyak na naman ako!! Kakainis naman ito oo! T__T I cried even harder when Jonard hugs me back.

Jonard: Your welcome kulet. Well, I have to go now.

  Umalis na ako sa pagkakayakap kay Jonard at tumabi kay Jairo. Nang makalapit na ako kay Jairo, umalis naman siya. =__=” Langya lang. Lumapit siya kay Jonard at nag-usap. I don’t know kung ano iyon. I’m curious! O___O

Jonard: Everyone, thank you at nag abala pa kayong pumunta dito. Thank you then goodbye.

  Then he left away… *sigh* goodbye kulet…