Ik kijk hem recht aan, wetend dat zijn sterke band met de Kracht hem gevaarlijk heeft gemaakt. Gevaarlijk voor mijn rivaal in ieder geval. Hij werkt bij mij in het voordeel: hij is mijn Meester. De sluier van kwade Kracht die om hem heen hangt, wuift langzaam mijn kant op. Hij kijkt terug. Zegt hij iets? "Kan je me horen, Lord..." Verder luister ik niet meer. Nu is de tijd rijp. Ik ben er klaar voor... Eindelijk kan ik WRAAK nemen! De woede die net door de pijn was afgezwakt, begint al weer te branden. Nu kan ik me losmaken uit dit slachthuis; teruggaan en die zwakkeling achtervolgen. Ik zal zijn lichaam in stukken snijden! Zijn lelijke kop vervloeken! Opeens schiet me iets te binnen... Hoe.. hoe zal het.. Heel langzaam zeg ik haar naam. "... is ze oké?" Mijn blik schiet even heen en weer, alsof ik verwacht dat ze met ogen vol schrik op me af rent. Maar ze is hier niet. Misschien is ze wel dood. Dood, net zoals ik al vreesde. Er valt een korte stilte. Hij zegt het. Ze is dood. Het kan niet waar zijn. HET MAG NIET WAAR ZIJN! De wetenschap dat haar mooie lijk nu ergens ligt, geeft me de WOEDE en de HAAT om... IEDEREEN TE KUNNEN VERMOORDEN! Ik zal.. Nog meer woede borreld in me op. Genoeg haat om alle pijn te vergeten... Ik voel me benauwd en opgesloten. In een sterke haal van mijn nieuwe armen ruk ik mezelf los van het platform waar ik op lig. De ketting die me had vastgekoppeld breekt in stukken in een simpele 'ting' en wat gekraak. Eindelijk... vrij.... Maar ze is dood... ze is dood. Ik wankel even op de stukken ijzer die mijn nieuwe 'ledematen' voor moeten stellen. Ze is dood... ze is weg.. Zoals ik al vreesde.. Met mijn vuisten sla ik in de lucht. "NOOOOOOOOO!!!"
JE LEEST
Hate (Stopgezet)
Science FictionHet is tijd om je ogen te sluiten. De cirkel is compleet. Jij bent gevuld met haat, en je voormalige vrienden met leed. Jij hebt gedaan wat goed was, dus laat het gaan. Wordt een van ons, zoals je al eerder hebt gedaan. Het is tijd je ogen te openen...
