1. December 2018 1ste

3 0 0
                                    


Het is vies weer buiten. Ik haat sneeuw en vieze smurrie op de wegen. Ik laat mijn handschoenen over mijn vingertoppen glijden aan en trek mijn helm strak door aan het draadje te trekken. Gelukkig heb ik nu een scooter, wel een elektrische. Ik hou niet van scooters die zoveel vervuiling achterlaten. Ik doe de deur achter me dicht en val bijna om omdat het glad is op het tuinpad. Ik probeer waggelend over het pad te lopen, anders glij ik uit. Mijn vader had even met zout moeten strooien gisteravond. Dat heeft hij dus niet gedaan.

Ik haal de juiste sleutel uit mijn broekzak en stop hem in het contact van mij mat groene scooter. Voorzichtig pak mijn Airpods uit het doosje en stop ze één voor één in mijn oren. Ik had ze net uitgedaan omdat Milaan en ik een gesprek hadden gehad terwijl ik mijn brood roosterde voor school. Dit is inmiddels een soort ritueel geworden. Milaan is mijn zusje en we zijn super hecht. Eigenlijk vertelt ze me alles. Ik hou meer voor mezelf.

Ik laat mijn scooter de straat op rijden nadat ik bijna was gevallen, maar hem net op tijd weer kon herpakken. Ik kijk nog even over mijn schouder en knik het gigantische huis gedag. Wat een enorm huis hebben we. Ik woon er alleen al heel mijn leven met Milaan en mijn ouders. Eigenlijk wil ik er graag zo snel mogelijk weg. Mijn ouders zijn een stelletje prutsers. Mijn vader heet Robert Siebling. Het is de grootste sukkel die ik ken. Hij laat mij en Milaan vaak stikken, we moeten het zelf allemaal maar zien te vinden en uit te voeren. Onze moeder ligt al jaren "ziek" op bed. Ze is chronisch depressief, mijn vader weet dat uitstekend te versterken. Ik stam van de familie Siebling af. De o zo leuke familie Siebling. Niemand die ik van mijn vaders kant ken is eerlijk. Iedereen laat schijnheilig gedag achter in de wereld. Mijn vader is wel anders, maar zijn opvoeding is zo streng geweest dat hij niet weet wat de zin van het leven inhoudt. Al lijkt de rest van Nederland dit wel te denken over hem. Hij heeft een prachtige stem en veroverd elke man of vrouw er mee. Ook ik raak geëmotioneerd door zijn stem. Ik snap dat de rest van het land heel anders over hem denkt dan Milaan en ik. Hij heeft een uitgesproken mening en is arrogant. Hij is gericht op geld en roem. Gericht op dat de rest van het land hem leuk blijft vinden. Ik vind het lastig dat dit het belangrijkste voor hem blijkt te zijn. Stiekem hoop ik dat de schijn bedriegt zoals bij zijn vader en opa.

Mijn moeder heet Merel. Ze is de liefste vrouw die ik ken. Als ze goeie periodes heeft is ze een fantastische moeder en kan ik er niet een betere wensen. Maar als ze in een dal zit duurt het zo lang voor ze er weer uitgeklommen is. Vaak voor ze uit een dal klimt neemt haar beste vriendin Astrid haar mee ergens ver weg bij pap uit de buurt. Ze gaat morgen weer met haar weg, curaçao. Ze vindt het daar wel leuk denk ik, want ze is de afgelopen maanden al vier keer heen geweest. Lange weken heeft ze daar gemaakt.

Wat mijn ouders ook wisten te verprutsen was het omgaan met geld. Nou heeft mijn pap miljoenen op zijn rekening staan en heeft mijn moeder een eigen bedrijf, niet dat ze daar veel voor doet. Het is iets met make-up. Ze is wel de baas maar heeft veel onder directie waardoor ze alleen als ze zich goed voelt het Instagram account onderhoud. Per jaar maken ze zoveel geld dat het niet uitmaakt wat ze kopen, ze hebben het zo weer terug verdient. Milaan en ik krijgen nog dagelijks wat we willen. We vragen misschien een keer in de drie maanden om wat extra geld. Mijn ouders zijn meer gesteld op hun geld dan dat wij zijn. Milaan en ik kunnen het ook leuk hebben door iets te gaan doen wat geen geld kost.

Het enige wat ik aan spullen heb komt uit tweedehands winkels. Als ik een nieuw meubel stuk wil hebben spaar ik en vraag ik mijn vader samen naar een tweedehands winkel in de buurt te gaan. Hij vertikt het om zijn gezicht in zo'n winkel te vertonen. Hij herhaalt altijd hetzelfde antwoord: "Ik laat mijn gezicht niet zien in zo'n achterlijke achterstand winkel. Je gaat maar met je zus of de butler." Hij noemt Robby nooit bij zijn voornaam.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 03, 2020 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Schijn BedriegtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu