New life with u (დასრულებული)

part 23

Elisabed's POV.

10 დღის შემდეგ:

უკვე 3 დღეა ჰარი ბიძამისთანაა წასული, როგორც გავიგეთ ცუდად ყოფილა. დაახლოებით 1 კვირაში ჩამოვა. საშინლად მოვიწყინე, მისი სურნელი მომენატრა. მისი შეხება. ეს ბოლო ორი დღეა არც მევარ კარგად. თავბრუ მეხვევა და ჭამის სურვილი არ მაქვს, ალბათ ჰარის წასვლის ბრალია.

_ ელის ასე ჩაფიქრებული რაზე ხარ?
_ ჰარი როდის ბრუნდება?
_ ჰმმ ესეიგი ჰარი არა?
_ ლუუ კარგი რა მომენატრა.
_ კარგი ხო, 1 კვირაში ბრუნდება.
_ აჰჰ კარგი.
_ არ გინდა რამე ვჭამოთ? დილითაც არ გიჭამია.
_ აუ პიცა მინდაა.
_ კაი შევუკვეთავ.

შეკვეთა მალე მოიტანეს და თითქოს მთელი დღის შიმშილი ახლა მომაწვა.

_ ცოტა ნელა, იქნებ მეც დამიტოვო?
_ ხო ხო, აჰა. _ ვუთხარი და პიცის ნაჭერი მივაწოდე.

მალე კომპანიიდან დედა და დენიელიც დაბრუნდნენ. მისაღებში ვიჯექით, თავი დედას კალთაში მედო. უცებ მუცელი ამტკივდა და ხელი წავივლე.

_ კარგად ხარ?
_ კი, მგონი ამდენი არ უნდა მეჭამა.
_ კარგია რამე თუ ჭამე. ამ ბოლო დროს აღარაფერს ჭამ და დასუსტდი კიდეც.
_ დედა 3 კილო მაქვს მომატებული და მგონი ღიპიც მედება_ უკმაყოფილოდ დავაჩერდი ჩემს მუცელს.

ცოტახანში გულის რევის შეგრძნებაც გამიჩნდა. სასწრაფოდ წამოვხტი და სააბაზანოში გავიქეცი, დესაც უკან გამომყვა.

_ შვილო ხო მართლა კარგად ხარ?
_ კი, ალბათ რამემ მაწყინა. არ შემოხვიდე, არ მინდა ასეთ მდგომარეობში მნახო.

დედამ არ მომისმინა ხა მაინც შემოვიდა. ჩემთან ჩაიცუცქა და თმაზდ მეფერებოდა თან უცნაურად მიყურებდა.

_ დედა კარგად ვარ, მართლა.
_ ამმ ელისაბედ...
_ რა მოხდა?
_ რაღაც უნდა გკითხო.
_ გისმენ.
_ შენ და ჰარი... შენ და ჰარი თავს იცავდით?_ ღმერთო.... არა... მე და ჰარის თავი არ დაგვიცვია... ნუთუ... არა არააა... ჰარის არ უნდა ბავშვი.... ის მის მოშორებას მოინდომებს....