Prologue

9 1 0
                                    

Disclaimer

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Prologue

Once upon a time, I am a princess. I live a comfortable life. A mansion, luxury car, expensive gadgets, designer bags, clothes, and shoes. Even a happy family, suitors, and plenty of friends. Name it, and I have it all.


But one day, I wake up, and I'm not a princess anymore.


Nagkaroon ng car accident si mommy samantalang si daddy naman ay nawalan ng direksyon sa buhay at nalulong sa sugal dahil sa dinanas ni mommy. Ang akala namin ay tuluyan na siyang kukunin ni Lord mula sa amin.


But yes, miracles do happen at si mommy ang patunay noon dahil pagkatapos ng ilang buwan na pagkaka-comatose niya sa ospital ay nagising din siya. Pero ang kapalit naman noon ay ang unti-unting pagkalugi ng aming business. Kailangan naming bayaran ang malaking halaga ng hospital bills ni mommy at ang mga gamot niya. Bukod doon ay kailangan din naming bayaran ang milyon-milyong utang ni daddy dahil sa sugal.


Wala kaming ibang choice kundi isuko ang aming business at ibenta ang mga ari-arian namin.


Despite that, I'm still happy because my mom recovered, and my dad doesn't do gambling anymore. Besides, I have a lot of friends in school that will comfort and cheers me up.


But that's only in my imagination because the reality is they turn their back on me. My friends even bullied me. And the reason is just that I became poor.


Palagi silang nandiyan sa tabi ko at dinadamayan ako noong naaksidente si mommy pero simula noong ibenta na namin ang mga ari-arian namin at naghihirap na kami ay iniwan nila 'ko sa ere.


Still, I continue being positive because I have Brent, who loves me dearly. He's my last hope.


I have many suitors, but I only entertained Brent. He's my ideal type. He's handsome and has a great sense of humor. He always makes me happy and taking care of me. Isang taon na rin siya nanliligaw sa'kin at balak ko nang sagutin siya.


Ang balak ko sana ay sa graduation na siya sagutin dahil two weeks from now is our graduation day. Pero ayoko nang patagalin pa because I really like him.


Two weeks siyang absent sa school dahil sa out of town nila ng parents niya kaya naman miss na miss ko na siya. Two weeks na rin simula noong ibully ako dito sa school pero hindi ko sinabi dahil ayokong mag-alala pa siya.

Nakita kong papalabas na siya ng pinto kaya naman hinabol ko siya. "Brent, kamusta ka na? hindi mo manlang ako binati kanina, ah. Hindi mo ba 'ko napansin? Pagtatanong ko sa kanya. Kakapasok lang niya kanina sa school at lunch break na namin pero hindi pa rin niya ako kinakausap.


"Yeah," he answered coldly.


"So, lunch?" I still managed to put a smile on my face. Lagi akong sinasabayan ni Brent kumain ng lunch sa cafeteria. Sinusundo niya rin ako tuwing umaga para sabay kaming pumasok sa school at ihahatid naman niya ko after class kaya nakakapanibago na ganito niya 'ko tratuhin ngayon.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 05, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Taking Chances Once AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon