Romantik Bir İkili

1. BÖLÜM

Okulun ilk günüydü. Artık liseye başlamıştım. Yeni arkadaşlarım olacaktı. Ama artık eski yaşadağım şehir Bursa'da değildim. Annemle babam boşandıpından dolayı, annemle birlikte Trabzon'a taşındık. Annemle babamın boşanması beni çok üzmüştü. Çaok etkilemişti beni bu olay. Oysaki mutlu bir aileydik ta ki çıkan kavgaya kadar. Babam ilk defa anneme vurmuştu ve olup biten benim gözümün önünde olmuştu. Herhalde bu yüzden çok etkilenmiştim olaydan. Ama mecburen buna alışmam lazım. Daha elimden gelecek bir şey yoktu. Trabzon'a taşındığımız gün, eğlenceli geçmişti. Annemle başımızdan maceralar geçmişti. Neyse ki yanımızda bize yardım eden dayım vardı. Onların evide, bizim yeni evimizin iki sokak ötesindeydi. Oraya taşındığımızda tek kalmayacaktım. Tanıdığım hiç kimse yoktu ama dayımın 2 tane kızları vardı. Melisa, benden bir yaş küçüktü. Ada ise benle yaşıttı. Trabzon'u onlar öğretecekti bana. Tek başıma dolaşmaya başlayana kadar, onalarla gezecektim. Sevinçliydim çünkü o kuzenleimi çok seviyordum. Onlarda beni seviyordu. Eve taşınırken onlar da vardı yanımda. Odamı düzenlemeye yardım ettiler. O gece dayımla Melisa eve giderken Ada'nın bizimle kalmasını istemiştim. İsteğimi yerine getirdiler. Annem yemek hazırlarken, Ada'yla ben yukarı çıktık. Odama girdiğiğimizde Ada soru sordu. '' Yarın ne yapacaksın? '' dedi. Ben sanki çok zor cevapmış gibi düşünmeye başladım. Ada '' Cevap vermeyecek misin, Maya? '' dedi. Bende dalmıştım. '' Özür dilerim. Dalmışım. Bilmiyorun ki ne yapacağımızı. Galiba beni okula yazdırmaya gideceğiz. Annem, dayıma söylerken duydum. '' dedim. Okul derken, beni Doğa Koleji'ne yazdıracaklardı. Hiç özel okula gitmemiştim. Bursa'da özel okula yazdırmamışlardı beni. Nedenini bende bilmiyorum. Acaba okulun ilk gününde beni dışlayacaklar mıydı? En korktuğum şeyde buydu. Birden Ada'ya soru sordum. '' Ada, okulda seni severler mi? Popüler biri misin? '' dedim. Ada, beklemeden cevap verdi. " Çok popüler birisi değilim ama beni severler. Kimseyle şuana kadar tartışmadım." dedi. Çok beklemeden yine bir soru sordum. " Okulda aşağıyılacı tipler var mı? Beni ilk gün kabul ederler mi?" dedim. Ada, ilk bir düşündü ve sonra cevap verdi. "Seni sevceklerini düşünüyorum. Sende benim gibi, bana benzeyen bir kızsın. Aşağılama konusu gelirsek, öyle tipte bir kaç kişi var. Tek yapman gereken; onlar laf atsa bile takmaman. Eğer geri cevap verirsen, o okuldan gidene kadar seninle uğraşırlar. Bana da laf attılar ama ben hiç takmadım." dedi. Daha bişi söylemedim. Zaten sonra aşağı annem yemek yemeye çağırdı. Yemekte; mercimek çorbası ve tavuklu pilav yapmıştı. Annemin yemekleri güzeldir. Yemekleri güzelce yedik. Anneme yardım etmeye yöneldim ama annem "Bugünlük sen dinlen, Maya. Hem Ada'yı bir seneden beri ilk defa görüyorsun. Oturun dertleşin." dedi. Ada'yla birlikte odaya çıktık.

"Maya, annenle babanın ayrılmasına çok üzüldün mü?" diye sordu.

Keşke sormasaydı bu soruyu. Hemen gözlerim doldu. Ağlayacağımı farkettiğinde "Özür dilerim, Maya. Salakça bir soru sordum. Hata yaptım. Gerçekten çok üzgünüm, seni üzmek istememiştim." dedi. Bende gözyaşlarımı silip "Sorun yok, Ada. Asıl benim ağlamamam lazımdı. Alışmam gerek buna."

        Daha konuşmadık. İkimizde telefonla oynuyoduk. Sonra annem bir anda "Hadi, kızlar yatın. Sabah çok işimiz var. Bende yatıyorum." dedi. Odamda sadece -benim için- bir yatak vardı. Bu yüzden dolayı annem, benim odamda; Ada'yla ben annemin odasında yattık. Annemin yatağı daha büyüktü.

  Not: Bu hikayeyi yeni hesabimdan devam edeceğim / @unicornluqueen  hesabından takip edinnkullanıcıdan bahset