Prologue

53 3 0
                                    

DISCLAIMER: This story is just for fun, if ever na may kaparehas po akong part ng story or cover, for my story i just write my thoughts and for the story cover i just got it from Pinterest. This is my first time writing this kind of story so please don't judge me! thank you.

-Start-

Many people say that love hurts, yes it does, rejection hurts, letting go of the person whom you loved the most hurts.
Sometimes the greatest lesson in life is going through the pain, learning from the pain.

"Sorry na late! traffic kase eh, peace na." Kabadong sinabi ni Celestine.

"Kahit kelan talaga, nag libot libot lang ako dito sa mall habang iniintay kayo napabili tuloy ako."

"Hahaha magastos ka naman talaga kahit di ka maglibot ang layo ng naratating ng mata mo."
pabirong sabi ni Amelia.

"Trip nyo talaga mata ko eh noh?"

"Nakapag pack na ba kayo?" tanong ni Celestine.

"Hindi pa nga e, hassle pala lumipat sa ibang bansa." sabi ni Amelia.

"Hala same, apir tayo dyan"

"Aba mga babaita baka hindi n'yo po alam na bukas na flight natin." mapunyang sinabi ni Celestine.

Gabi na nang makauwi kami, pagkauwi ko agad akong nag impake.

We live here in the Philippines, but tomorrow we will be moving to Los Angeles, CA. The three of us are excited since we got accepted in our dream university.

Me and my friends are models since our moms are best friends and a model as well we are quite known because of our parents, we came from a wealthy and known family and we aren't those typical spoiled girls, our parents thought us good values growing up.

"Sawakas tapos na."

"Anak? pwede bang pumasok?" sabi ni mommy.

"Sure ma, why? may problema ba?" alala kong sinabi.

"Everything is okay mamimiss lang kita, di ako sanay na wala ka dito. Take care of yourself okay?"

"Of course, mom. don't worry i'll call you if may free time po ako. i love you."

Me and my mom are close, we do everything together, she's my best friend. She always had my back, I'm thankful that she's my mom, I'll miss her.

Calvin and friend's pov:

"Balita ko Avery, Amelia and Celestine will study here in our university" chika ni Kai.

"Alam mo mas chismosa ka pa yata kesa sa mga babae." pabirong sinabi ni Liam.

"Avery? sinong Avery?" tanong ni Calvin.

"Si Avery Acosta." maikling sagot ni Kai.

"Avery Acosta? that name sounds familiar, i bet na magiging cheerleader sila dito rich and spoiled tss." sabi ni Calvin.

"Grabe ka naman, alam mo maghanap ka na ng girlfriend mashado ka nang mapanghusga eh, Basta sakin si Celestine." sabi ni Kai.

The next day, Avery and friends pov ..

Nang narinig ko ang alarm ko gumising agad ako dahil malamang nasa baba na sila Amelia, pag excited kasi sila maaga silang pumupunta dito. Naligo lang ako tapos nag suot lang ako ng comfortable na clothes tas bumaba na agad ako.

I said my goodbyes to my parents. And before we know it we are already in Los Angeles, California. Sinundo kami nung guide papunta sa apartment na napili nila mommy.

"Hello, welcome everyone! how was your flight?" bati ng receptionist.

"Exhausting." sabay naming sinabing tatlo.

"Well then i'll show you to your apartment." sabi ng receptionist.

Sinundan namin yung receptionist, nang makarating kami sa loob ng apartment napanganga kami sa ganda at laki ng apartment.

"Wow ang ganda!" excited na sinabi ni Celestine.

"Ko? thanks." pabiro kong sinabi.

"Luh? siraulo talaga 'to." sabi ni Celestine.

Gabi na nang makarating sa apartment kaya't natulog agad kami dahil sa pagod.

1 o'clock na nang madaling araw
hindi parin ako makatulog, dahil tuwing gabi nananaginip ako. Hindi ko alam kung bakit pero meron akong nakikitang lalaki sa panaginip ko matangkad siya at mukhang athletic ngunit hindi ko makita ang mukha dahil blurry siya.

The next day, pag gising ko bumaba agad ako para mag luto, nag luto lang ako ng waffles and nilagyan ko ng fruits sa gilid.

"Wow naman ang bango waffles ba yan?!" excited na sinabi ni Amelia.

"CELESTINE BUMABA KA NA DITO KAKAIN NA TAYO!!" sabay naming sinigaw ni Amelia.

Pagkatapos namin kumain nag ayos na kami dahil pupunta kami sa mall, after namin mamili kumain lang kami sa restaurant.

"First day na natin tomorrow" sabi ni Celestine.

"Hays di pa 'ko ready!"

"Malay mo may mga gwapo don tas maganahan kang pumasok." sabi ni Celestine sabay kumindat.

"I don't feel like looking for one."

"Balita ko nag aaral din si Calvin doon." chika ni Amelia.

"At sino naman yon?"

"Yung captain nila sa basketball." sabi ni Amelia.

"Ay sus malamang play boy yan."

"Avery alam mo you need to get out of your comfort zone, 'di naman lahat ng lalaki pare-parehas eh saka yung boyfriend mo dati? ugok yon. 3 years ka nang single ha, ano single ka nalang forever?" sabi sakin ni Celestine.

"What's wrong with that? i don't feel like letting someone in my life yet. Nakakapagod nang masaktan ng paulit-ulit, mas okay nang single noh hhahaha."

Nang makauwi na kami natulog na agad sila Amelia, habang ako gising pa. I can't sleep again so pumunta ako sa roof top kasi balita ko maganda daw view doon. So nag bihis lang ako ng comfortable clothes tas umakyat na ko papunta sa roof top.

Pag akyat ko nakapag isip isip ako tungkol sa conversation namin nila Celestine.

Ayoko ba talaga maghanap? or takot lang ako masaktan? maybe i am scared to love again, i barely find anybody attractive i don't even know why. Maybe it's because i'm scared to be broken again? i have a fear that if i let someone in my life they will just break me.

"You're in my spot." inis na sinabi nung lalaki.

"Wtf? do you even own this place?"

"I don't but i discovered this place first."

"What if ayokong umalis? ay nevermind nawalan ako na ko ng gana" padabog akong umalis.

Who does he think he is?! What a jerk akala mo naman he owns this place. Gwapo nga pangit naman ugali. Panira ng gabi bwiset.

The PromisesWhere stories live. Discover now