Chapter 50

1.1K 21 0
                                    


Chapter 50

Contented

"I'm sorry," I said while still hugging me. Hindi niya pa din ako binibitawan and that's making me cry.

I really feel sorry. Dahil  inulit ko na naman yung ginawa ko without me knowing. Kung hindi pa ako kinausap nung apat hindi ko pa maiisip yun.

"Mister, I'm sorry that you feel that way because of me. Iniwan na naman kita. But Drake, I love you." mabilis siyang umiling sa'kin at parang gusto kong saktan ang sarili ko when I saw tears in his eyes. "Oh gosh, I'm sorry. Lagi ka na lang umiiyak dahil sa'kin. I'm sorry." I said while crying at umiling naman siya sa'kin at pinunasan yung mga luha ko.

"Ikaw din naman," he said and wipe my tears before kissing my forehead. "Nakauwi na ako." he said and I can't help hut to smile at him.

"I'm sorry, it's just that. The problem is in me. I want to learn something. But I realize that I don't need to learn alone because, I know you are there." tumango naman siya sa'kin.

"I'm always here and I just want to tell you that I know that you love me." he said and kiss my lips and I can't help but to respond to his kisses.

And the next thing I knew we are already at our room without breaking our kiss. And our night ended just like that.

I woke up with him beside me kaya napangiti na lang ako. Dahan dahan akong umalis sa tabi niya to take a shower. At nagulat ako ng paglabas ko gising na si Drake.

He is not asking me. Why I become like that to him. I'm waiting for him to ask me but  he didn't. Kahit na alam ko na gustong gusto niya ng itanong. I want him to ask me so I can answer him honestly dahil feeling ko pag ako ang nagkusang magsabi sa kanya it will just turn out to be a lie.

At alam ko na pag siya mismo magtanong. I can tell him why yung totoo.

At doon ko din naalala yung sinabi niya sa'kin when we become together again. He wants me to give me time to believe that I will never leave him again but I forgot about that and leave him again. Kaya ngayon kailangan kong bumawi.

If he needs time to believe me again then I will give that to him. Kahit hindi niya na ako pakasalan basta lang marandaman niya na hindi ko na siya ulit kayang iwan ng ganun ganun na lang.

"You have work?" tanong niya at tumango naman ako. "Sama ako," he said and I look at him confused.

"Don't you have work?" nakanguso naman siya umiling sa'kin kaya nakangiti ko siya inirapan at tumawa na lang siya before going to me and give me a kiss at pumasok na sa CR.

I finish getting ready at lumabas na ng kwarto at doon ko naalala na wala pa pala kaming breakfast. Kailan ba kasi talaga ako matuto magluto? I really don't know. 

"Let's just eat outside." sabi ko ng makita ko siya na palabas na ng kwarto. Inirapan ko lang siya ng tumawa siya. Alam niya naman na e. Ako ang nauna nagising pero wag siyang mag expect na may pagkain sa lamesa dahil kaya kong magluto ng may kasama hindi mag-isa. 

Hindi na ako nagdala ng kotse and we just use his car at dumaan muna kami ng starbucks to have breakfast. Just like what he said he just really stay and watch me the whole day na kahit yung mga taong pumapasok sa office ko tinitingnan na siya. 

Time past by at ganun lang ang routine namin pag wala siyang work tumatambay siya sa office ko at aalis pag biglang may tumawag sa kanya. And all I can say is I'm enjoying it. Okay na ako sa ganito. 

Masaya naman kami e. Not until. 

"I don't know, kahit si Zairon nga hindi niya pinapakinggan because she keep on blaming herself." Drake said ng makauwi siya. 

Play With Me Then (Then Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon