Het was zwart voor mijn ogen, maar toen ik moeizaam mijn oogleden optilde, begon ik wat licht te zien. Ik draaide mijn gezicht 30 graden om en zag daar mijn prachtige dochter zitten. Naast haar zat mijn prachtige schoonzoon en weer naast hem mijn 16 jarige kleindochter.
Ik glimlachte naar haar, en ze glimlachte terug terwijl er een traan over haar wang rolde. Ik sloot mijn ogen, en toen ik ze weer opende, keek ik mijn dochter aan. Haar ogen stonden ook betraand.
‘Schatje, het komt allemaal goed.’ Zei ik zacht, omdat het er niet meer luid uit mijn keel kon komen. Ik bracht trillend mijn arm naar haar wang en aaide er overheen.
Ik zag hoe ze haar ogen dichtkneep, en ik voelde een warm vloeistof over mijn hand stromen. Ze haalde mijn hand van haar wang af en veegde de vloeistof er vanaf. Ze gaf nog een kusje op mijn hand en legde hem daarna weer voorzichtig terug langs mijn lichaam.
Snel veegde ze de tranen van haar wangen af en snoof even. Ik wilde niet dat ze verdrietig om me waren, ze moesten blij zijn, blij dat ik eindelijk uit mijn lijden werd verlost.
82 was mijn leeftijd, oud genoeg om deze wereld te verlaten en verder te gaan in hemel. Als dat bestond natuurlijk, misschien zou ik gewoon weg zijn. Niets meer voelen, gewoon weg zijn. Of ik bleef hier misschien rondzwerven als een geest. Ik wist het niet. Zou er pas achterkomen als ik overleed, en ik was er eigenlijk erg benieuwd naar.
‘Angela, zal ik Luna even naar huis brengen?’ Zei Harry. Ik zag zijn krullen op en neer gaan toen hij opstond. Ik had zijn krullen altijd al leuk gevonden. Angela knikte en gaf haar dochter een kus op haar voorhoofd. Mijn dochter was de liefste moeder die een kind maar kon hebben. En de liefste vrouw die een man maar kon hebben.
Angela was slim en vriendelijk, en nog erg mooi voor een 40 jarige. Ikzelf zag er op die leeftijd al uit als een zak aardappelen.
Harry pakte zijn jas van de kapstok die in mijn kamer stond, en liep toen naar me toe. ‘Vaarwel moeder, u was de liefste en ik zal u nooit vergeten.’ Hij gaf me een kusje op mijn wang. ‘Schat, beloof je me dat je altijd op mijn prachtige dochter en je eigen dochter zal passen?’ Ik zag hoe zijn ogen gevuld werden met tranen en hoe hij ze snel weg knipperde. ‘Ik beloof het.’ Zei hij zacht en hij gaf me nog een kus op mijn voorhoofd.
Toen kwam Luna aan de beurt. Ik zag dat haar ogen al vol stonden met tranen en merkte dat ik ook tranen in mijn ogen kreeg. Haar prachtige blauwe ogen keken me verdrietig aan en het deed me pijn. ‘Doei oma, ik houd van u.’ Ik voelde de warme vloeistof uit mijn ooghoek rollen en hetzelfde gebeurde bij Luna. ‘Ik houd ook van jouw schatje.’ Ze gaf me een kus op mijn wang en ik gaf er ook één terug. Daarna aaide ze nog door mijn grijze haren en na een paar minuten was ze samen met Haar vader verdwenen.
Angela ging weer op de stoel naast mij zitten en we keken elkaar een lange tijd zwijgzaam aan. ‘Blijf je bij me?’ Vroeg ik. ‘Ik blijf bij je totdat je… je weet wel.’ Ik begreep wat ze bedoelde en glimlachte even. ‘Totdat ik sterf.’ Ik zag haar slikken en bracht weer mijn trillende arm naar haar toe. Dit keer aaide ik over haar blonde haren.
Haar prachtige lichtblauwe ogen had ze van haar vader, maar die blonde haren van mij. Luna leek op Angela, ook van die prachtige blauwe ogen en blonde haren.
‘Nou, mama, misschien zie je Papa weer eens.’ Angela probeerde te glimlachen. Ik wist dat dit moeilijk voor haar was, ze zat gewoon bij haar doodzieke moeder die binnenkort zou sterven maar moest er toch maar een gesprek mee hebben.
‘Ja, ik zie Johan misschien weer, maar Niall ook.’ Ik zag Angela me verbaasd aankijken. ‘Wie is Niall?’ Vroeg ze.
‘Mijn geliefde sinds ik nog een tiener was. En ik houd nog altijd van hem.’ Ik voelde weer een traan uit mijn ooghoek rollen. ‘Waarom bent u dan niet met hem getrouwd?’ Ik begon even te lachen. ‘Ik wou wel, maar het kon niet. Je gaat me alleen niet geloven waarom.’
‘Vertel dan, mama, misschien geloof ik het wel.’
‘Oké dan, ik zal het proberen. Het begon toen ik 17 jaar oud was. Ik was een doodnormale tiener zonder problemen, totdat ik hem ontmoette…’
