Anneme olan biteni anlatıyorken birden telefonum çalmaya başladı.
Arayan numarayı tanımıyordum Açtığımda adeta şok oşmuştum.
"Aynur Hanım , iş başvurunuz kabul edilmiştir.Pazartesi işe başlayabilirsiniz."
"Ne!" Demiştim çok şaşırmıştım. Çünkü en ufak bir umudum bile yoktu.
"Alo!"
Telefondaki sesi duyduğumda kendime ancak gelebilmiştim.
"I... Peki, teşekkür ediyorum. İyi günler. " deyip telefonu kapttım.
Annemse meraklı bir halde bana bakıyordu.
"Hayırdır Aynur? Ne oldu kızım?"
"İş başvurum kabul edilmiş anne. Düşünebiliyor musun , o kadar şey söyledim adama. Yine de kabul etmiş."
Diyerek gülümsedim.
"Benim sana güvenim tam kızım. Keşke baban da görebilseydi bu günlerini ." Diye iç geçirdi annem.
"Sağ ol anne. Sen yanımda oldukça ben hiçbir şeyden korkmam."
Deyip annemle sanki yıllardır görüşmüyormuşuz gibi sarıldık birbirimize.
"Neyse anneciğim ben odama çıkıp biraz dineleneyim. Yemekte görüşürüz. "
"Görüşürüz yavrum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umutsuzluk içinde özlem
RomanceKim nerden bilebilirdi ki sıradan bir iş görüşmesinin hayatımı yerlebir edip , unutulmayacak bir anım olacağını...
