•My Little Kitten•|DahMin|

{Magic?}

~Dahyun~

Sabah sabah ne bu alarm bee dokuzu yirmi geçiyo za-DOKUZU YIRMI GEÇIYOR SIKTIR endişe ile kafamı yana çevirdim tatlı Bi burun ve dolgun dudaklar beklemiyordum onu görmek beni her şekilde sakinleştiriyordu, yanağını öpüp kalktım biraz fazla oldu ama umarım görmemiştir... Görmemiştir dimi? Neyse dolaptan Bi kaç kıyafet alıp üzerime geçirdim yerdeki çantamı - ÇANTAM YOK çantam nerde?  Nerde lan bu en son masamın altına baktım ohh burdaymış telefonumu ve kulaklıklarımı alıp çantama koydum not defterimden bir sayfa yırttım bişeyler yazıp yatakta benim olan tarafa koydum umarım ezmez eheh

"Geç kaldım okula gidiyorum dün markete gitmiştim ye bişeyler öğlen 14:30 gibi burda olurum eğer gelmezsem merak etme-Dubu"

Kapıdan çıkıp koşmaya başladım

...

Of yine sıkıcı bir kimya dersi ve ben diğer ders beden ve muhtemelen formayı başka birinden alıcam telaştan yanıma almayı unutmuşum

"Rose! Rose!"

'Beden dersinde veririm'

"Sağol kkk~"

...

"Dahyun biz yemeğe gidiyoruz gelsene"

"Şey benim biraz işim va-"

"Hadi çabuk ol!"

"Tamam!"

...

"Eee Dahyun sen?"

"Efendim? Ah ben, ben 88 aldım"

"Off Bi ben mi düşük aldım 68 ne yaa?!"

"Ah şey benim gitmem gerek"

"Neden zaten evde kimse yok kalsana"

"Aslında... Evde beni bekleyen minik bi kedim var onu evde yanlız bıraktım korkabilir ben gidiyim"

Gülümseyerek aklıma gelen görüntü ile daha da gülümsedim

"Ah peki görüşürüz o zaman"

"Görüşürüz ~"

Çantamı alıp eve koşmaya başladım... Kapıya gelmiştim anahtarı kapının deliğine sokup açtım kapıyı ama açmamla üzerime atlayan birini beklemiyordum

"Noluyo?"

"Neden bu kadar geç geldin?"

Doğru saat 14:30 da burda olmam gerekiyordu ama saat 15:17'ydi

"Özür dilerim bi işim vardı"

"Benden daha mı önemli?"

"Hayır hayır sadece arkadaşlarım ısrar etti ve Bi yerde oturup yemek yedik"

"oh tamam ben yemek hazırladım yiyelim mi?"

"Sen? Tabi merak ediyorum doğrusu"

"Senin için jajamgyeon yaptım vee ramen"

"Woah tarife baktın değil mi"

"Tabiki neyse ee okul nasıl geçti?"

"İyiydi"

"Dahyun sshi"

"Evet"

"Bana ne zaman aşık olacaksın"

"Agh bilmem olmam mı lazım dı?"

"Bilmem sana bağlı"

Yemek yerken konuşmak güzel hissettirmiyodu... Hele de bu konu

"Neyse şey dışarı çıkalım mı?"

"Ama sen senin kuyruğun var ve kulakların"

"Şey belki onları yok edebilirim"

"nE?!"

Bi anda kulakları ve kuyruğunun yok olması ile gözlerim büyüdü gerçekten hogwarts ta hissettim kendimi Bi an ama griffinydor(yazamadım muhtlemen özür dilerim) de kkk~

"Griffinydor ne?"

"Ne ah şey Bi dizi de geçen Bi şey sonra anlatırım hadi yemegi bitirip çıkalım"

"Tamam"

...

"Dahyun-ah bunlar ne?"

"Ne-ah şey o şey ben eeee..."

"Dahyun-ah kim bu fotğraftaki çocuk?"

"Şey ya o şey mhmm"

"Ne?"

"Eski biri,eski ee-erkek arkadaşım..."

Sona doğru sesim kısık çıkmıştı

"Oh tamam ben yukarı çıkıyorum uykum geldi"

"Ama hani dışarı çıkacaktık?"

"Hayır ben seni yormayayım uyicam sende derslerine çalış"

"Ş-ey tamam iyi uykular"

... 

2 saattir uyuyo ona bi kaç şey hazırlayıp yukarı çıktım,kapıyı açtım benim yatağımda uyuyordu ona baktığımda anladım artık ona olan sevgimi fark etmem lazımdı,sanırım ona kapılmıştım gülüşüne,bakışına herşeyine yanına yaklaşıp yanağından öptüm ve gözlerini aralamasına yardımcı oldum...

_________________________________________________________________

İşte YB umarım beğenirsiniz