თავი 1

84 8 12
                                    



Linda's POV
-happy birthday carrot-ლუიმ სახეში ტორტი მთხლიშა
-thanks tommo-ლოყაზე ვაკოცე რამაც მისი სახის დასვრა გამოიწვია რაზეც რათქმაუ და წუწუნი დაიწყო
-შენი დაბადების დღე რომ არ იყოს გცემდი
-ვერაფერსაც ვერ იზამდი და საერთოდ სადაა ჩემი საჩუქარი?-წარბები ავუწიე
-აა ხო დამელოდე-სადღაც გაიქცა და ცოტა ხანში ყუთით დაბრუნდა-გილოცაავ-დაიწრიპინა ქალივით ყუთი გავხსენი და კივილი დავიწყე
-ლუიიიი რა საყვარლობაააა-პატარა თეთრი ბაჭია ყუთიდან ამოვიყვანე-მადლობა ტომოო-ჩავეხუტე
-ხო კაი ვიცი რომ საუკეთესო ვარ-შეიფერა-რას არქმევ?-
-ბიბის
-ძალიან კარგი,წავედი ეხლა და საღამოს მოვალ ისევ,ხო მართლა ლინ შენი უჟმური ძმა სადაა?
-უჟმური ნომერი ერთი თავის ოთახშია, უჟმური ნომერი ორი ნომერი ერთის ოთახში და ნომერი სამი რომელიც საერთოდ არაა უჟმური იქაა სადავ ნომერი ერთი და ნომერი ორი
-ესეიგი წავედი ჰარის ოთახში
-არაა რით ვერ დაიმახსოვრე ნომერი ერთი ზეინი,ნომერი ორი ჰარი და ნომერი სამი ნაილი
-ხო ხოო როგორცაა ანუ ზეინის ოთახში
-ხო,მიგაცილო თუ მიაგნებ?-თვალები ავატრიალე
-მომაცილე ხო იცი როგორი დებილი ვარ
-კი ვიცი-ზეინის ოთახამდე მივიყვანე, ბიბიც თან მყავდა რათქმაუნდა
-ჩემო ძვირფასო და უჟმურო ძმებო,ნაილის გარა ნაილი ჟმურია,მინდა წარმოგიდგინოთ ამ ქვეყანაზე ყველაზე დებილი,მხიარული,უტვინო და ყველაზე გამოსტაფილოებული ადამიანი თვით ლუი ტომლინსონიიიი-ლუი დიდი ცერემონიებით შემოიჭრა ოთახშო-აპლოდისმენტები მეგობრებო
-გეყოფა ლინდა,გადი-უხეშად მითხრა ზეინმა,მეც განაწყენებული გამოვედი ოთაციდან და ბიბისთან ერთად დავიწყე საჭმლის კეთება
-ეჰჰ იქნებ შენ მაინც გაიგო ჩემი, ყოველთვის მეუხეშება,მე კიდე სულ ვტირივარ,მაგრამ დღეს არ ვიტირებ დაბადების დღე მაქვს და არ მინდა ეს დღეც ტირილში გავატარო,ამიტომ საჭმელს გავაკთებ,მერე სალი მოვა და ერთად შევჭამთ თან ფილმებს ვუყურებთ, ხვალ სკოლაში წავალ,შენ არ ვიცი სად დაგტოვებ,მაგრამ არ ინერვიულო დიდი ხნით არ მომიწევს შენი დატოვება,ან საერთოდ სკოლაში წაგიყვან,მაგრამ არაა მერე დირექტორი ზეიმს დაიბარებს,ხო ზეინს იმ ზეინს წეღან რომ ვნახეთ,ზეინს იმიტო რომ ჩემი მშობლები გარდაიცველნენ და როგორც ჩვენ ოთხში ყველაზე უფროსს იმას იბარებენ ხოლმე-თან ბინის ველაპარაკებოდი და თან პიცის ცომს ვაბრტყელებდი
-გილოცააავ-ყურში ჩამკივლა ვიღაცამ, გავიხედე და ჩემი სსუკეთესო დაქალი სალი შემრჩა ხელში
-მადლობაა-მეც დავიკივლე და ჩავეხუტე-სადაა საჩუქარი?
-ოჰჰ,აჰააა გამომართვი-პატარა ყუთი გამიწოდა,შიგნით ჩემი საყვარელი საყურეები იდო
-მადლობაა-კიდევ ერთხელ ჩევეხუტე
-ეს ვინაა?-ბიბი ხელში აიყვანა
-ლუიმ მაჩუქა,ბიბი ქვია,დამეხმარე რაა, პიცისთვის ძეხვი დამიჭერი ან რამე გააკეთე ნერვები მეშლება უსაქმოდ რომ დგახარ
-კაიი არ მცემო-წინსაფატი სიცილით გაიკეთა
-თავი ამტკივდა ლინდა ჩუმად იყავით-ზეინი შემოვიდა და რათქმაუნდა უხეშად მითხრა
-ბოდიში-თბალები ამიცრემლიანდა,თუმცა ჩემ თავს დავპირდი რომ არ ვიტირებდი
-ლინ მიდი ყველი გახეხე-მითხრა სალიმ და თან კარსშეუბღვირა რომლიდანაც ზეინი გავიდა-და ტირილი არ გამაგონო-თითი დანიქნია
-არ ვაპირებ-გავიღიმე-დაბადების ღეც კი არ მოულოცავთ
-არც ნაილს?
-არა
-გულს ნუ დაიწყვეტ სამაგიეროდ მე მოგილოცე-პიცა ღუმელში შევდეთ და ახლა მეორეს კეთება დავიწყეთ

lou's carrot ✔Where stories live. Discover now