Ik opende mijn ogen. Ik had vannacht nauwelijks geslapen. Vandaag ga ik naar school. Na veel reizen in de afgelopen 147 jaar, moet ik terug naar school. Natuurlijk niet om weer te leren worteltrekken, maar wel om weer een -nieuw- leven op te bouwen.
"Happy Birthday! Met je 148ste keer 15 worden!" Jake was enthousiaster dan dat ik zelf was
Chris geeft me een kus op me wang.
"Gefeliciteerd, zusje."
Ze komen binnen met appelkruimel taart, mijn persoonlijke favoriet.
"Ah, bedankt jongens. Maar een verjaardag wordt best saai als je al 148 keer dezelfde leeftijd wordt."
"Ja, maar je hebt weer een jaar met ons overleeft, dat is best bijzonder." Chris grijst.
"Dat is zeker bijzonder. En nog bijzonderder is dat we vandaag terug naar de middelbare school gaan." Jake heeft er volgens mij wél zin in.
"Ik denk toch -als de oudste van dit gezin, dat we wat regels moeten maken. Ik verwacht van mezelf en van jullie beide, dat we géén mensenbloed drinken op school. Laat ook niet je sterkte of snelheid zien. Als we ons aan deze regeltjes houden, moet het goed komen."
Chris had gelijk. Het was gevaarlijk. Niemand kon weten dat we sneller, sterker en kannibalen zijn. Chris en ik drinken gewoon mensenbloed uit bloedzakken van het ziekenhuis, maar Jake wordt een 'ripper' van mensenbloed. Hij begint dan mensen te vermoorden gewoon voor de leuk. Dit is al een keer mis gegaan, en dat mag zeker niet nog eens gebeuren. Jake is daarom aan een vegetarisch dieet gegaan. Hij drinkt dierenbloed.
"Dus, ik stel voor dat we bij elkaar blijven." stelde Jake voor.
Mijn broers waren allebei heel knap, merkte ik op. Ik weet natuurlijk dat je na een vampier-transformatie een heel mooi persoon wordt. De natuurlijke vampier wordt mooi om zo de mens te lokken. En dan ja, is het eigenlijk de bedoeling dat de vampier, als de mens dichtbij komt, de mens opeet.
Maar dus ja, mijn broers zijn knappe jongens. Chris heeft zwart haar. Hij daagt meestal zwarte kleding en heeft knal blauwe ogen. Jake heeft daarentegen bruin haar, draagt meestal wel een -donkere- kleur. Hij heeft knal groene ogen.
En ik, ik heb donker bruin haar. Eigenlijk de kleur precies tussen die van pijn broers. Ik heb knal bruine ogen. We hebben dus alle drie een totaal andere oogkleur. Hoe? Ik heb geen idee, maar ik vindt het wel leuk.
Jake bleek weggelopen te zijn en kwam ineens terug met een klein doosje, ingepakt in een donkerrood papier met een gouden lintje.
"Ik weet dat je niks wilde, maar we konden het niet laten. Je bent en blijft ons kleine zusje, dus..."
Jake gaf me het doosje.
"Dat hoefde toch helemaal niet? Dit is echt heel lief van jullie jongens. Ik was bijna vergeten dat jullie ook lief konden zijn." Dat was een grapje.
Ik maakte het doosje open, en er zat een prachtige ring in.
"Een nieuwe daglicht ring? Jongens, hij is prachtig!"
Het was een kleine ring met een donkerblauw, ovaal gevormde steen in het midden.
"Het is lapis lazuli." Chris wees naar het steentje.
Wij vampieren verbranden letterlijk als we bloot worden gesteld aan zonlicht, maar daglicht ringen beschermen ons.
"Hoe hebben jullie deze gemaakt? De laatste keer dat ik een heks heb gezien was decennia geleden."
"We hebben er een gevonden een jaar geleden, toen hebben we hem laten maken en gewacht tot je verjaardag." Jake grijnsde.
"Echt super bedankt jongens, ik hou van jullie." Ik gaf beide jongens -een arm om de ene en een arm om de ander- een knuffel.
"Hup, kleed je om. We gaan naar school." Chris deed zijn 'wenkbrauw ding' weer. Dan haalt hij zijn wenkbrauwen omhoog en grijnst hij.
In een super snel tempo kleed ik me om, ik ben een vampier dus ik kan dat. Ik loop naar beneden.
"Let's go, guys." zeg ik en we lopen met ze drieën de deur uit.
