Yine sıradan bir gün. Yaşamın her zaman zorlaştığı,her hücremin beni lanetlediği bir gün. İşte ben buna sıradan bir gün diyorum.Ben Lisa Manoban. Annesi,babası,ailesi hatta bir geçmişi bile olmayan Lisa Manoban.Tanrı tarafından lanetlenen,her gün aynada kendi yüzüne bakmaya utanan Lisa Manoban. Hayat ya da yaşam tanrı tarafından bize altın tepside bağışlanan bir fırsat değil mi? Herkes böyle düşünür,tersini ancak ruhsuzlar düşünebilir tanrının insanlara sunduğu büyük bir nimet..
Ama ben bu nimeti kullanamadım. Kullanmaya çalıştım,engellediler. Denedim,başaramadım. Pes etmedim,beni öldürdüler. Lalisa'yı öldürdüler. Ruhumu,bedenimi,benliğimi öldürdüler! hiç acımadan hemde. Parçalarcasına bedenimi savurdurlar,duygularımı sanki bir kağıtmışcasına kestiler.Lalisa Manoban böyle öldü. Lisa Manoban ise böyle doğdu. Lalisa hep bir sır olarak kaldı,
kalacakta. Kimse bilmeyecek ta ki o gelip olmayan düzenimi alt üst edene kadar..
Selammm!! Uygulamaya sınav dolayısıyla ara vermiştim sıradan bir kurgu yazmaktı ilk başlardaki hayalim. 200 okunacağı aklımdan bile geçmemişti,, Cidden teşekkür ederim. Umarım kurguma güzel bir biçimde devam edebilirim. Destek olmayı unutmayın lütfen sizleri seviyorum!
