ပထမလူ

အပိုင်း(၂)

"ဂျိမ်း"
မိုးတွေလည်းမဲမှောင်လာသည်...
ခန့်သော်တစ်ယောက် ထီးပါသော်လည်း ဆိုင်ကယ်တစ်ဖက်နဲ့မို့ ထီးထုတ်မဆောင်း မိုးကာလည်း ပိုက်ဆံပိုကုန်မှာစိုးလို့မဝယ်ထား ဆိုင်ကယ်ကိုသာခဏရပ်ကာ လွယ်အိတ်ကိုကြွတ်ကြွတ်အိတ်နဲ့ထုတ်ပြီး ဆိုင်ကယ်ဆက်မောင်းလာတယ်......
ခဏကြာတော့ မိုးကသည်းကြီးမည်းကြီးရွာလာပါရော......
ခန့်သော်လည်းမထူးလက်စနဲ့ အိမ်ကိုသာဆက်မောင်း၍ပြန်ခဲ့တယ်
အိမ်ရောက်တော့ ခေါင်းတွေမြန်မြန်ဆန်ဆန်သုတ်အင်္ကျီမြန်မြန်လဲပြီး အိမ်စာရေးစရာရှိတာရေး စာကျက်စရာရှိတာကျက်ပြီး ညစာအတွက်ဟင်းချက်ရသေးတယ် ငယ်ငယ်ကတည်းက အမေကဆုံးသွားတာကြောင့် ခန့်သော်သည် ဟင်းလည်းအကုန်ချက်တက်သည် ဟင်းတွေအကုန်ချက်ပြီးတာနဲ့ ညလည်းရောက်‌နေပြီ အဲ့တာနဲ့ ခန့်သော်စာဆက်ကျက်တယ်
"မိတဆိုးရှင်ပြုစကားပြေကို............"
"သား ရေ ခြံတံခါးလာဖွင့်ဦး"
"ဟာဖေ‌ကြီး ပြန်လာပြီ သား စားဖို့အကုန်ပြင်ပြီးပြီ ဖေကြီးရေချိုးပြီးရင် စားလို့ရပြီနော်"
"အေအေသား အဲ့တာဆိုဖေကြီးမြန်မြန်ရေချိုးလိုက်မယ်"

"ကလောင် ...ကလောင်....ကလောင်"
"ဟာ ခန့်သော်လည်းမတွေ့ပါလား သူဒီနေ့ကျောင်းမလာဘူးလားကွာ ငါ့ကြောင့်များလား ဟူး"
"ဟိတ်အကုန်လုံးအသံတိတ်မယ်"
"‌ဆရာမနာမည်‌ခေါ်မယ်နော် ရှိတဲ့သူမတ်တပ် ရပ် နော်"
"ဟန်လင်းထွန်း" "ရှိ" "သူရလင်းထွ၌" "ရှိ"
"မင်းရတု" "ရှိ" "ခွင့်လမ်းသစ်" "ရှိ"
"ခန်သော်"
"ကျောင်းမလာဘူးဆရာမ"ဟု ခွင့်လမ်းသစ်က ထဖြေတယ်.....
အဲ့တော့မှ
"ဆရာမမေ့နေတာ မနက်ကခန့်သော် အဖေက ခန့်သော်နေမကောင်းလို့တဲ့ ခွင့်လှမ်းတိုင်ထားတယ် သား ခွင့်လမ်းသစ်
ညနေ သားသူငယ်ချင်းဆီ သွားကြည့်လိုက်ဦးနော်"
"ဟုတ်ဆရာမ"
ဟုပြောပြီး ခွင့်လမ်းသစ်စိတ်ထဲတွင် စိတ်ပူနေမိတယ် သူအရမ်းများနေမကောင်းဖြစ်နေတာလား ‌သက်ရောသက်သာရဲ့လား ငါသွားရင်ရော သူလက်ခံပါ့မလား ဟူး"

"ရတယ် လာမကြိုနဲ့တော့ ကျွန်တော့်ဘာသာ ဆိုက်ကား ငှားပြီးပြန်ခဲ့မယ် "ဟု ခွင့်လမ်းသစ် ကား driverပြောပြီး ခန့်သော်တို့အိမ်ရှေ့တွင်ဆင်းခဲ့သည်
"ဟာခြံတံခါးလည်း ပွင့်နေတယ် ခန့်‌သော်ရေ ငါဝင်ခဲ့ပြီနော်"
အိမ်‌ထဲရောက်တော့ ခန့်သော်က စောင်ခြုံလျက်သား အိပ်ပျော်နေတယ် ဘေးမှာလည်း ဆေးထုတ်နဲ့ ပါမုန့်တွေတွေ့တယ် ခွင့်လမ်းသစ်လည်း နဖူးကိုင်ကြည့်တော့ ကိုယ်က‌ဝောာ်‌တော်ပူနေတယ် အဲ့တာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲကရေခဲရေရယ် အဝတ်သန့်တစ်ခုကို ယူပြီး ရင်ဖက်တိုက်ပေးဖို့လုပ်တယ် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးလည်း ချွေးတွေစိုနေတာကြောင့် အဝတ်လဲ‌‌ပေးဖို့ပြင်လိုက်တယ် အင်္ကျီရော ဘောင်းဘီရောချွတ်လိုက်‌တယ် ခန့်သော်ကအသားဖြူတော့ အတွင်းသားလေးတွေကလည်းဖြူနေရော်
"ဟော ဒီကောင်လေး အမွှေးသာမစုံသေးတာ ပစ္စည်းက ငါ့ထက်ကြီးနေပါလား"ဟုပြောပြီး သွားထိကြည့်ရာ ခန့်သော် နည်းးနည်းလှုပ်သွားတော့ ခန္ဓာကိုယ်က‌ချွေးတွေသုတ်ပြီး မြန်မြန် အင်္ကျီလဲပေးပြီး ရင်ဖက်တိုက်ပေးတယ်
"ဒီကောင်ဘာမှလည်းမစားရသေးဘူးထင်တယ် ငါဆန်ပြုတ် ပြုတ်သွားပေးလိုက်မယ်" ဆိုပြီး လမ်းထဲက ဆိုင်မှာဆန်ပြုတ်ထုတ်သွားဝယ် ပြန်ရောက်တော့ သေချာပြုတ်ပေးထားတယ်
"အော် ငါ့မေ့လို့ ဒီကောင် ဒီနေ့ကျောင်းးပျက်တော့ ငါတစ်ခါတည်း စာကူးခဲ့ပေးလိုက်မယ်" ဆိုပြီး စာတွေထိုင်ကူးပေးတယ်
စာတွေကူးပြီးတော့ စာလေးတစ်စောင်ရေးခဲ့တယ်
"ဟျောင့်မင်းအတွက် ဆန်ပြုတ် ပြုတ်ထားပေးတယ် မင်းနိုးရင်စားလိုက်ဦး အိမ်စာ‌တွေလည်း ကူးပေးထားတယ် ငါ့ကိုလည်းပြန်ခေါ်ပါကွာ ငါ့မှာသူငယ်ချင်းဆိုလို့မင်းပဲရှိတာကို ဒါနဲ့ မင်းရဲ့ညီလေးက ငါ့ထက်‌တောင်ကြီးးတယ်နော် ဟဟ" ရယ်ရင်းစာ‌ရေးပြီး ခန့်သော်ရဲ့ နူတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို နမ်းပြီးပြန်သွားတယ်

  (ရန်ကုန်စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်)

စာဂျပိုးဇွဲပြည့်ကတော့ သူ့သူငယ်ချင်း မိုးထက်ရဲ့ ‌မြှောက်ပေးမှုကြောင့် စနိုး ဆိုတဲ့ကောင်မလေးကို ရီးစားစာတော့ပေးနိုင်ခဲ့ပြီ
စနိုး ဆိုတာက ဇွဲပြည့်ရဲ့ အခင်ဆုံးမိန်းခလေးသူငယ်ချင်းလည်းပြောလို့ရပြီး အမတစ်ယောက်လိုလည်း ဆုံးမ ဖေးမတဲ့သူဖြစ်ပါတယ်
ဇွဲပြည့်လည်း သူငယ်ချင်း သံယောဇဉ် ပါတာရော သူငယ်ချင်းတွေမြှောက်ပေးတာကြောင့်ရော စနိုးကို ချစ်မိနေတယ်လို့ထင်မိသည်
နောက်နေ့အတန်းထဲရောက်တော့ သူငယ်ချင်းတွေက ဇွဲပြည့်ကိုဝိုင်းစကြတယ်
"ခုမှ ငါ့သူငယ်ချင်းဇွဲပြည့် စွန်တော့တယ် ဟဟ"
"မင်းတို့ကလည်းကွာ ငါကစာပဲစိတ်ဝင်စားးသေးလို့ပါကွာ လိုက်ရင် စော်တွေမှအများကြီး"ဟု ဇွဲပြည့်ကလည်း ပြန်ပြောင်ရင်း သူငယ်ချင်းတွေလေဖောနေကြတယ်
ခဏနေတော့ ဆရာမလည်းရောက်လာတော့ အတန်းစကြတယ်

နေ့လည် ထမင်းစားဆင်းတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ကန်တင်းမှာထိုင်ကြတယ် စနိုးရောပါတာပေါ့
"ဟဲ့ စနိုး နင် ဇွဲပြည့်အပေါ်ဘယ်လိုသဘောရလည်းဆိုပြီး" ဘေးကစနိုးသူငယ်ချင်း လှကလျာက မေးတယ်
"နင့်တို့ကလည်းဘာတွေ‌လျှောက်ပြောနေတာလည်း ငါဒီမှာရှက်လာပြီ"(အစစ်မကတော့ ရှတော့မယ်)
ဇွဲပြည့်မျက်နှာတွေနီလို မျက်နှာကြီးအောက်စိုက်ထားတယ်
"ဟျောင့်ဇွဲပြည့် မေးလိုက်လေ ငါ့ကိုချစ်လားလို့"ဆိုပြီးဘေးက မိုးထက်က ဇွဲပြည့်ကိုပုခုံးပုတ်ပြီးပြောတော့မှာ
"ဟဲ့ နင်ငါ့ကိုချစ်လား"(ဇွဲပြည့် ချစ်တယ်ဆိုတာတော့မပြောခဲ့)
"စနိုးကလည်း‌ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတယ်"
အဲ့တော့မှ သူငယ်ချင်းတွေက ဟေးဆိုပြီးထအော်ကြတယ် (ရှတဲ့အနေနဲ့ပေါ့🤣)