2.bölüm

5 1 2
                                    

Saatler geçmişti Ömer hayla ameliyataydı ben ise duvara yaslanmış çaresizce ameliyat kapısını izliyordum Ömer çıksın diye sonra yavaşça gözlerimin kapandığını hissetim yere oturdum gözlerimi kapatıp uyudum ama doktor sesi gelmişti hemen yerden kalkıp doktor ameliyat kapısından çıkıyordu doktora
-durumu nasıl
Doktor:ameliyat güzel geçti bi kaç gün hastanede kalması gerek
-peki görebilir miyim?
Doktor:
odaya alalım hastayı ondan sonra görebilirsiniz
-tamam
Dedim ve Ömeri odaya götürdüklerini gördüm koşa koşa onun yanına gittim Elini tutum uyanması için başında bekliyordum ve bi ara yorgunluktan uyuya kaldım...
Ömer uyanmış saçlarımla oynuyordu bende ilkildim ve Ömer'i gördüm
-uyanmışsın
Ömer:uyandım:)
Sarılmak istedim ama yaralı diye sarılamadım bu benim için kötü bir şeydi
-özür dilerim
Ömer:neden özür diliyorsun
-Ömer herşey benim yüzümden oldu
Ömer: asıl benim yüzümden oldu özür dilerim
Ömer'e sadece dolu gözlerimle baktım gülümsedim.
Ömer: yanıma gel
Yanına geldim ve yanına yattım saçlarımla oynuyordu başımı öpüyordu
Ömer:eskisi gibi çok güzel kokuyorsun
-Gerçekten mi?
Ömer:gerçekten "gülümsedi"
-Ömer
Ömer:efendim
-seni çok seviyorum
Dedim nedensizce içimden demek geldi ve o da
Ömer:bende seni çok seviyorum
Dedi...
Gülümsedim ve uykuya daldım gene çünkü çok yorgun hissediyordum

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 17, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Çocukluk aşkı...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin