geçmişin yıkımları

1.bölüm

hayatına o kadar insan giriyor bir yerden sonra bu insanlar çıkıyorlar ya da seni bırakıyorlar ama sen peş etmeden devam ediyorsun yoluna bu 17 yıldır hayatıma o kadar insanlar girdi ama hiçbiri onun kadar canımı yakmadı...

ne kadar kolay dimi birini sevmek onu kendi canından bile  daha çok sevmen...

bazıları canını yakıyor kimisi bunu bilerek yapıyor kimisi bilmedenyapıyor. yavaştan gözlerin doluyor ama yine de inadına mutluymuş gibi  davranıyorsun...

ben damla demir hayata bir sıfır yenik başladım benim Doğumum esnasında annem öldü annemi ben öldürdüm annemi zehirlenmiş nasıl yapmıştım bilmiyorum  benden de bu beklenirdi zaten ne bekliyordum ki ben yetimhanede büyüdüm...
babam ben doğmadan 3 ay önce ölmüş  nasıl öldüğünü belki başka zaman anlatırım neyse günümüze dönelim...

    16 ocak
bu sabah kendi kendime uyandım normalde ayşe teyze gelip uyandırıyordu beni neyse banyoya girip elimi yüzümü yıkadım aynadan kendime baktım solgun yüzüm bomboş bakışlarımla güne harika başladım fazla oyalanma dan mutfağa girdim kahvaltı hazırdı ayşe teyze not bırakmış
"güzel kızım ben markete gidiyorum kahvaltıyı güzelce yap ondan sonra okuluna git iyi dersler melek yüzlüm"  bu kadını çok seviyorum tam tamına 6 yıldır onun yanındayım beni yetimhaneden aldı neyse kahvaltıyı yapıp evden çıktım hava buz gibi bu havada bide otobüs bekliyordum neyse otobüs geldi hemen  binip öğrenci kartını bastım  otobüs çok kalabalıktı arkalara doğru ilerledim kulaklığımı takıp müzik açtım. dalmışım ne ara durağa geldim farketmedim otobüsten inip  hemen okula gittim okulumuz çok sıradan bir tarafı mavi bir tarafı kırmızıya boyanmış duvarlar , okulun yan tarafında kantin hemen arka tarafında basketbol sahası vardı banklar klasik okul işte neyse   hemen kantine gidip sıcak çikolata aldım buna bayılıyorum eşsiz kokusuyla beni mayıştırıyordu  dersimin başlamasına yarım saat vardı hemen sınıfa girip ebrunun yanına oturdum ebru benim bu hayata en iyi arkadaşımdı hatta kardeşim gibi " günaydın bebiş" dedim  hemen bana sarılırken "günaydın üzümlü kekim " dedi bana hep böyle seslenir di
"sınava calıştın mı" dedi doğruya bügün sınav vardı calışmadım saka saka çalıştım "evet sen?" dedim tabi onun sınava çalışmamış olmasını düşünemiyorum o benden bile zeki canım arkadaşım "sence bebeğim"
"pardon sormak hataydı" dedim o sırada önümüz de oturan çınar arkasına dönüp bana baktı ve göz kırptı ve"çıkışta kahve içmeye gidelim mi?" dedi ben tabi şok oldum çünkü çınarla fazla anlaşamazdık   çıkışta annemin mezarına gidicektim o yüzden kabul etmedim " kusura bakma çıkışta işim var belki başka zaman olur" dedim  birşey demeden önüne döndü salak ya ben sana çok meraklıyım sanki  neyse bügün sinirlenmiçem...
hoca gelene kadar size kendimi anlatıyım  sarı saçlıyım, mavi gözlüyüm en çok gözlerim dikkat çekiyor sonra 1:70 boyunda 50 kilolu derslerinden okulundan başka birşey düşünmeyen  hayatı okul, ev arasında gecen bir kızım  müzik dinlemeyi ,kitap okumayı ve birde gitar çalmayı çok severim simdilik bu kadar... hoşçakalıııın 
      

     yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın sizi çok seviyorum  bebişleriiiim❤❤