Amanda's Pov
"kumain ka na kasi , alam kong hindi ka okay kaya nga kumain ka kailangan yan ng katawan mo"
Nasa loob kami ng isang sikat na french restaurant , sa pag pasok palang ay malalaman mong mga rich lang ang makaka afford sa ganitong pagkainan
Maganda rin ang disenyo sa loob pero kahit gaano pa iyon ka ganda hindi ko parin magawang mai appriciate
"s-salamat nga pala sir.." , parang papaus na ang boses ko , o sadyang ayaw ko lang talagang makipag usap
"tawagin mo akong Nykyrel pag tayo lang , nakaka sakit sa taenga ang pag tawag mo sakin ng ganyan"
Naka focus lang ang binata sa pag kain , pinag masdan ko lang naman ang binata hanggang sa napansin ko na lang na nanglabo ang paningin ko dahil sa mga luha
" hey babe kain na " , mahinang napatawa si Jacobi
"oo na kakain na po , grabe ka naman babe nag lunch ka ba?" , natatawa kong tanong sa kaniya
Napaka hard working kasi nitong si Jacobi ,
"mhh , hindi eh , pero heto at sinabay ko na lang ang lunch at dinner , pwede ba yun?" , tinapunan ko siya ng masamang tingin
Ay ang workaholic naman
"ano ba , okay lang naman ang maging masipag mag trabaho , wag mo lang kakalimutan ang health mo , kumain ka aa tamang oras"
Hindi naman ako kinibo ng lalaki at ngumiti lang
Ilang minuto rin kaming naging tahimik
"amanda... Thank you kasi binigyan mo ako ng chance para ipa kita saiyo ang pag mamahal ko"
He leaned in at inabot ang kamay ko
"sabay nating bubuohin ang mga pangarap natin , mamahalin kita , at pahahalagahan at hindi kita iiwan"
"amanda , huy!" , nang tiningnan ko si Nykyrel sakto ring nahulog ang mga luhang na buo saaking mga mata
Bahagya niyang inilapit ang kaniyang katawan at pinunasan ang basang pisngi ko
"shh.. Its okay.. Nandito pa naman ako..."
Tumayo ang binata at linapitan ako
Binaba niya ng kaunti ang kaniyang katawan para mag kapantay kami
"hindi bagay saiyo ang pag iyak amanda , please tahan na , hindi ako magaling mag comfort ng tao.." , mahina siyang napatawa sa huling sinabi
Tumango lang ako at yinakap ang binata
"ang s-sakit kasi e-eh y-yung parang—basta h-hindi ko masabi , basta ang s-sakit sakit dito"
Tinuro ko ang dibdib ko at humagulgul na lang , talagang hindi ko mapigilan ang pag iyak dahil sa sakit na ibinigay ng lalaking pinakauna kong minahal
"shh" naramdaman ko nalang ang mainit at malambot na labi ni Nykyrel na nag bigay ng subra pa sa limang libong boltahe sa aking katawa
"n-nykyrel..." hinarap ko siya na ngayon ay naka tayu na , napatingala ako dahil naka upo ako
Akmang mag sasalita pa sana ako nang hinalikan niya ako sa labi
Sa sobrang gulat ay hindi ako makagalaw ni reaction ay wala
Nykyrel...
Sigaw ng isip ko
Hanggang sa napapikit na lang ako ng maramdaman kong mas uminit ang pag halik niya at hinawakan ang pisngi ko.
